Μοναξιά

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Σήκω ψυχή μου, είμαστε τώρα στ’ αψηλά μη μου φοβάσαι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Μοναξιά….[/B]

Την ένιωσες να σου ξεσκίζει την ακράτητη την τόλμη
ξεδιπλώνοντας την πεινασμένη της ορμή μες στου μυαλού σου τις κυψέλες,
σιγάζοντας της χαράς σου τη λύρα,
ξεφλουδίζοντας τη σάρκα του φωτός

Ψηλάφισες την κοφτερή της όψη,
καθώς φόνευε της φωνής το απαύγασμα,
ενώ τα χαράματα ριγούσαν κάτω απ’ τη σκιά μιας πέτρινης νύχτας,
που τύλιγε τα ροδοπέταλα μιας ακτίνας
στο σκοτεινό θόλο τ’ ουρανού

Και μούδιασαν οι άκρες των ονείρων σου,
καθώς ηρωικά σφύριζε στις άδειες γειτονιές του Είναι σου
αναπηδώντας μέσα απ’ τον πανικό μιας ανυπαρξίας
κι’ ανηφορίζοντας στο δρόμο του κενού

Μα ύψωσες τότε τα μάτια….
Γονυκλινής, ανέσυρες της ψυχής σου τη γύμνια,
τη σκέπασες με των αγγέλων το ένδυμα
και τη φώτισες, με το λύχνο μιας υπέρτατης δύναμης!

Σήκω ψυχή μου, είμαστε τώρα στ’ αψηλά μη μου φοβάσαι
εδώ αγαπιέσαι κι’ αγαπάς, να το θυμάσαι!

[B]
Ελένη Σωφρονίου[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2008