Η προδοσία σε τρίστιχα

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

..."και πριν προλάβω τρις να σ'αρνηθώ, σκούριασε το κλειδί του Παραδείσου" ...(Άλκη Αλκαίου)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

‘Σύχασε νιότη μου και γείρε και κοιμήσου
Σου’χω για ώμο τον καθρέφτη της αβύσσου,
Να ξαποσταίνει στο είδωλό της, η μορφή σου.

‘Σώπασε απότολμο ψεγάδι της λαλιάς μου
Κι εσύ καημέ της παγωμένης αγκαλιάς μου...
Μη μου μιλάς σαν να’σαι ηχώ της ερημιάς μου!

Τα ροδοπέταλα του χρόνου θα παστρέψω...
Σώμα η μνήμη και μαχαίρι θα της στρέψω,
Λίγο απ’το αίμα της να πιω, να αγριέψω,

Κι όταν ανάψουνε τα αίματα σαν Ήλιοι
Φτηνή μετάληψη πα’στα ακριβά μου χείλη,
Θα μαρτυρά..πως με προδώσανε κι οι φίλοι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2008