Η βροχή

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

Που έκρυψε τα δάκρυα μου για εσένα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έξω απ’το παράθυρο βλέπω τη βροχή
Και αναπολώ τις στιγμές που ζήσαμε μαζί
Δάκρυσε η φύση με τη δική σου προδωσία
Που ότι σου ‘δωσα το πέταξες ελαφρά τη καρδία

Και αν οι στάλες σφυροκοπούν το χώμα
Το αντίο χτυπά αλλύπητα όλο μου το σώμα
Και αν ο κεραυνός είναι η κραυγή του θεού
Η πόρτα που κλείνει είναι ο ήχος ο μόνος του μυαλού

Χάθηκε μέσ’την καταιγίδα η φωνή από τα χείλια
Μαζί της σε πείρε και πέταξες μακριά μου χίλια μίλια
Θέλω να φωνάξω και ας μην ακουστεί η φωνή μου στον χαλασμό
Θέλω να κλάψω στην βροχή για να θρηνίσω τον δικό μας χωρισμό

Τα δάκρυα μου θα σβήσουν στην βροχή
Μα η ανάμνηση σου θα ζει για μια ζωή
Η ιαχή θα έχει σβήσει στο σκοτάδι
Μα εγώ πάντα θα αναζητώ ένα σου χάδι

Δεν ήθελα να σβήσω και να χαθώ
Μα άλλο στην ζωή δεν μπορώ να κρατηθώ
Τώρα πια βρίσκομαι στην βρεγμένη γη
Μαζί με όλα τα δάκρυα που μοιραστήκαμε μαζί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2008