Ένα τσιγάρο-έρωτας Δημιουργός: artista_k Αφιερωμένο! Αμελωποίητο και αποφορτισμένο... Χα χα χα! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Το λαχταράς. Ανυπομονείς να το πιάσεις στα χέρια σου. Το μυρίζεις. Το ανάβεις και χάνεσαι, φεύγεις, πετάς… Το απολαμβάνεις! Το νιώθεις παντού. Ανασαίνεις [B]βαθιά[/B] να γεμίσουν τα «μέσα» σου… [B]Προσεκτικά[/B], με τις αισθήσεις σου προσηλωμένες πάνω του, μην σου ξεφύγει κάτι και πάει χαμένο, μη δεν το πάρεις, μη δεν το κάνεις δικό σου. [B]Αργά[/B], να το ευχαριστηθείς!
Και ξαφνικά, εκεί πού είσαι στα σύννεφα και βλέπεις τον κόσμο από ψηλά, χαλαρά, δίχως έννοιες, [B]εσύ τα αγγελάκια και αμέτρητες κόκκινες καρδιές[/B], η φωτιά φτάνει στο φίλτρο… Τα δάχτυλά σου καίγονται και ενστικτωδώς το πετάς… Μουρμουρίζεις κάτι ακαταλαβίστικα μισόλογα για το απρόσμενο, το αναπάντεχο. Αρχίζεις να κατεβαίνεις… Ρίχνεις το βλέμμα κάτω - πιο κάτω δεν γίνεται- οδηγώντας το νου σου, τις σκέψεις σου, ποιος ξέρει πού… Πότε το άναψες, πότε το γεύτηκες, πότε τελείωσε… [B]Ένα τσιγάρο έρωτας![/B]
Κι ήταν αυτό που άλλοτε επιδείκνυες περήφανα στο στόμα και στο παρατεταμένο χέρι σου και άλλοτε έκρυβες στη χούφτα σου από ντροπή, γιατί δεν γούσταρες να σε πειράζουν τα φιλαράκια σου, οι μη καπνιστές, και να γελάνε μαζί σου. Άλλοτε έκανες κυκλάκια με τον καπνό, χα… και το έριχνες στην πλάκα και άλλοτε σ’ έπνιγε εξαιτίας της λαιμαργίας και του πάθους σου κι άρχιζες να ξεροβήχεις. Μα και πάλι αυτό ήταν η αιτία που αναγκαζόσουνα όταν πια είχαν όλα τελειώσει, να ξετυλίξεις και να μασήσεις μια τσίχλα με γεύση δυόσμο… Έπρεπε να τσακίσεις τη δυσάρεστη αναπνοή που σου άφησε κυρίως η τελευταία ρουφηξιά του και να απαλλαγείς από την πικρή του γεύση. [B]Αντε …γλυκόπικρη![/B]
Ένα τσιγάρο έρωτας! Τελείωσε χωρίς να το πάρεις χαμπάρι, γρήγορα και άδοξα. [B]Όχι πανηγυρικά όπως το καλοκαίρι με την πανσέληνο του Αυγούστου[/B] και… Φτάνει!
Ξανά η παλάμη στο τσεπάκι, ξανά το πακέτο και ο αναπτήρας! Ευτυχώς που τα τσιγάρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης και μπορείς να τα καπνίσεις όποτε θες. [B]Ευτυχώς που τα τσιγάρα δεν είναι σοκολάτες και δεν ανήκουν στην κατηγορία των ευπαθών![/B] Ευτυχώς που δεν χαλάνε… δυστυχώς που τελειώνουν! Τα πακέτα, όχι τα τσιγάρα…
[I]- «Τι το θέλεις το ρημάδι, αφού σου κάνει κακό; Σ’ αρρωσταίνει, δεν το βλέπεις; Σε κάνει να πονάς… Δεν θα σου πω να το κόψεις. Δεν θα το καταφέρεις ποτέ… Ούτε να το ελαττώσεις κι αυτό ακατόρθωτο μου φαίνεται. Μόνο να… όταν αρχίζει να σε καίει και το πετάς, να το πατάς κιόλας καρδιά μου, για να αισθάνεσαι ότι το πόνεσες κι εσύ»![/I]
Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2008 | |