Stay here

Δημιουργός: foteinos

σαν τότε που μας τρόμαζε το ήσυχο φεγγάρι, σαν τότε που ματώναμε μαζί, μόνοι σ' ένα άγνωστο νεκρό πλανήτη, ερωτευμένοι, σχιζοφρενείς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Stay here

Μεγάλωσες σε μπάσταρδη εποχή
Δεντρί ψηλό, μα η μαγιά σου σκάρτη
Ήταν το σπίτι σου στενό σα φυλακή
Και η πλατεία Ναυαρίνου, έξω απ’ το φράχτη

Είχες στα μάτια σου έναν ακραίο θυμό
Και στη γροθιά το μίσος που σκοτώνει
Ήταν το κάτι που σε κράταγε μισό
Είναι που κράταγες κρυφό, ότι σε ματώνει

Μια λερωμένη Κυριακή το βράδυ αργά
Σ΄ ένα ποτάμι βρώμικο στη πόλη
Ξέβρασες το άρρωστο που ρίζωνε βαθιά
Κι έφυγες μόνος προς τα κει που έφευγαν όλοι

Χρόνια χαμένος απ’ τα στέκια τα γνωστά
Περιπλανώμενος σε ότι πιο πολύ μισούσες
Μόνος το πάλευες μ’ ένα βαρύ νταλκά
Κι έκρυβες μέσα σου, όλα αυτά που αγαπούσες

Ήταν θυμάμαι μεσημέρι γιορτινό
Μες το Καπάνι όπως κι άλλοτε σε βρήκα
Όποιον αγκάλιαζες τον είχες αδερφό
Μα απ’ το χαμόγελο σου έσταζε η πίκρα

Απάνεμος ο λόγος σου κι αχνός
Σαν να σου σφράγισε ο άνεμος την πόρτα
Ίσως ποτέ του να μην ήτανε μικρός
Μα ήσουν εσύ και του έβγαζες τη γλώσσα

Και μέσα από τ’ αλλόκοτο σου φως
Που διέλυσε όλα εκείνα που πίστευα
Είδα μπροστά μου ξανά ένα παιδί
Που είχε πάντα στα μάτια μια θύελλα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2008