Το αγιόκλημα του πόθου

Δημιουργός: poetryf

Άγνωστη Λέξη μου Εσύ , Ξόρκι στον Ίλιγγο ...Αγάπη!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Ά[/B]νθος που αναρριχήθηκες με τόλμη στην καρδιά μου
Ανοιγοκλείνεις τους παλμούς , μπαίνεις στα μυστικά μου,
Με ένα άγιο άρωμα που ηδονές σκορπά μου.

[B]Π[/B]αραφυάδες γύρω μου άπλωσες και ανοίγεις
Φύλλα του έρωτα, πνοές, σκορπίσματα της ρίγης...
Από τη μέσά μου ζωή, ποτέ σου να μη φύγεις!

[B]Ό[/B]ρκο σου κάνω μην κοπείς από κανένα χέρι!
Στην ημιχέρσα μου νυχτιά βλαστός εσύ κι αστέρι,
Της λησμονιάς να μη φανεί δικό μας καλοκαίρι!

[B]Κ[/B]ρύψου και κρύψε με βαθιά να δροσιστούν οι χτύποι
Να ξεριζώσουμε μαζί τη ριζωμένη λύπη...
Να ραντιστούνε οι θωριές , να ποτιστούν οι κήποι!

[B]Ά[/B]νθος που πρωτομύρισα στη γύρη σου το βιος μου,
Που στη γητειά σου ανίχνευσα το αληθινό το φως μου...
Μύρια ερέβη σκόρπισα σα φάνηκες εμπρός μου!

[B]Ρ[/B]άγες σε τρέξανε ως εδώ, σε σύρανε σαν τρένο
Κι έφτασες σ’ένα προορισμό δικό σου κι όμως ξένο..
Μου’πες μπορώ να σου μιλώ, ακόμα κι αν σωπαίνω...

[B]Δ[/B]έθηκα στην ανάσα σου και βρήκα για κατάρτι
Εσένα που ευδοκίμησες στης μοίρας μου το φράχτη...
Διαβάτης σου ξεκίνησα..διαβάτης δίχως χάρτη!

[B]Ί[/B]αση εσύ ,’συ γιατρειά στον κάθε καημό μου
Με γαληνεύεις και φιλάς τον άγριο θυμό μου,
Σπάζοντας έτσι τα δεσμά , του ευεργέτη πόνου!

[B]Α[/B]γάπη που σ’αντάμωσα και το εγώ μου βρήκα
Την πόρτα σου την άνοιξα, με θάρρος μέσα μπήκα..
Την πίκρα μου στην έδωσα για να την κάνεις γλύκα

[B]Σ[/B]το σώμα μου σ’ανάθρεψα με χώμα και με κόπο
απ’το νερό μου δίψασες και μου ‘δειξες τον τρόπο
να μεταλάβω τη ζωή .. θνητός σε θείο τόπο....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2008