Δυο ξένοι

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

του δημιουργου δεν του πεφτει λογος να σχολιασει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυλιόμασταν εχθές στα ξύλινα πατώματα
Στους κατακόκκινα στρωμένους καναπέδες
Η σάρκα του ενός έγινε σάρκα τ’ άλλου
Τόσες φορές
Και το σκοτάδι έλαμψε την προσμονή σαν είδε

Ταίριαξαν όλες οι κινήσεις. Ούτ’ ένα λάθος
δεν συνέβη, την συμμετρία για να χαλάσει
Τα χέρια βρέθηκαν στην ώρα τους
Πόσες φορές
Εκεί ακριβώς που τα κορμιά τ’ αναζητούσαν

Σαν την ροή τ’ αγριεμένου, δίκαιου ποταμού
Αυθαίρετα, δίχως σταγόνα οίκτου μ’ άγγιζες
Χορός και ζάλη. Κοίτη και ρέμα.
Κραυγή. Κραυγή!
Μια συναυλία για δυο μοναχικά βιολιά

Άγρια ζώα κατασπάραξαν
ό,τι μπροστά τους βρήκαν

Αν ο έρωτας επιτρεπόταν μόνο μια φορά
Θα ’ταν η πιο λαμπρή και δίκαιη θρησκεία

Μα εγώ, σαν άπιστος, πάλι θα ’ρθω να σε γευτώ
Ελπίζω μόν’ ως τότε, ξανά δυο ξένοι να ’μαστε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2008