Πεζολογουμε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πεζολογήσαμε αγάπη μου πολύ
Μήτε ο ρυθμός μας σώνει,μήτε η ρίμα
Καλύτερα !ποιητές πολλοί,ποιητές καλοί
Το γράψανε του έρωτα το ποιήμα

Πεζολογήσαμε αγάπη μου πολύ
Πολύ μαζέψαμε οτι βρήκαμε στο δρόμο
Μήτε ο ρυθμός μήτε η ρίμα πιά ωφελεί
Έχει κι η τέχνη τέλος πάντων κάποιο νόμο

Μα εμείς εβγήκαμε σ’ένα σεργιάνι μοναχά
Απλώσαμε το καρπολόγο μας το χέρι
Σε πράγματα συνηθισμένα και ρηχά
Μα ίσως και τρίσβαθα αγάπη μου ποιός ξέρει

Εμείς εβγήκαμε να περπατήσουμε πεζοί
Σ’ενα περίπατο πολύ συνηθισμένο
Να δούμε πως υπάρχει και πως ζεί
Ο έρωτας αυτόν που λένε μαγεμένο

Μα εσύ μου λές πως η ψυχή σου είναι γερτή
Πως μένει διπλωμένη και κλεισμένη
Πως έξω της εστάθη αυτη η γιορτή
Η θύρα της μαναταλωμένη μένει

Μου λές πως η καρδιά σου είναι βαριά
Μα ρίξε πιά του νού σου την απόχη
Στου έρωτα σου τη μεριά
Να δείς ζωή να δείς φωτιάν απόχει

Γιατι κι αν ξεκινήσαμε απο
Ένα σεργιάνι που μας φάνηκε τυχαίο
Σε κάποιονα σιμώνουμε σκοπό
Πούναι κι αυτός μέσα στην ποιήση,λέω.

Λέω,κι ας λένε πως ποτέ δεν θα το ιδώ
Τ’ωραίο πουλί,περπατητός ποιός τόχει πιάσει;
Λέω.....μα φτάσαμε .......ας σταθούμε λίγο εδώ
Κάποια παρέλαση μπροστά μας θα περάσει..........

Σημαίες,συνθήματα στον άνεμο πετούν
Πανώ αφίσες προκυρήξεις
Μιλιούνια χέρια σου μιλούν ,σε χαιρετούν
Με μια χαρά τόσο πηχτή να την αγγίξεις

Χρώματα ,αρώματα κι αεράκια και νερά
Αφροκοπούν θροίζουν ιριδίζουν
Φτεροκοπούν αμέτρητα φτερά
Δροσοσκορπίστρες αύρες φουρφουρίζουν

Περάσαν οι βροντολάλοι ποιητές
Και κείνοι που μονάχα κελαηδούνε
Μέσα στους δρόμους δεν το ελπίζανε ποτές
Πως μπορούν τόσο καλα να τραγουδούνε.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2008