Κοιμισμένος Νεκρός

Δημιουργός: sorrowman

Αφιερωμένο Σε Ένα Πολύ Ξεχωριστά Όμορφο Άνθρωπο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλησα ψηλά να κοιτάξω
ακόμα κι έτσι κοιμισμένος νεκρός
λίγο φως μες στον ήλιο να ψάξω
μεγάλα όνειρα μα ένας τάφος μικρός...
Ρώτησα με λαχτάρα τ' αστέρια
να μου πουν λίγο φως που θα βρω,
είναι ο ήλιος της αγάπης τα χέρια
που αγκαλιάζουν τον τυφλωμένο νεκρό...

Είν' ο ήλιος εκείνος που φωτίζει ελπίδες
και ταξιδεύω τη ζωή μου τυφλός...
Είν' ο ήλιος εκείνος που μου στήνει παγίδες
και κοιμίζει τα όνειρά μου με φως...

Θέλησα τον κόσμο ν' αλλάξω
ακόμα κι έτσι γεννημένος νεκρός
λίγη αγάπη από σκοτάδι να φτιάξω
φεγγάρια όνειρα κι ο τάφος κενός...
Εκεί ψηλά στου ερέβους την άκρη
έψαξα τη γαλήνη να βρω
είν' το φεγγάρι της θλίψης το δάκρυ
κυλάει στην άβυσσο, μαζί του κι εγώ...

Είν' ο ήλιος εκείνος που φωτίζει ελπίδες
και ταξιδεύω τη ζωή μου τυφλός...
Είν' ο ήλιος εκείνος που μου στήνει παγίδες
και κοιμίζει τα όνειρά μου με φως...

Δεν είναι το φεγγάρι ήλιος να τυφλώνει,
είναι σαν τον έρωτα, αγκάθι που πληγώνει...

Είν' ο ήλιος εκείνος που φωτίζει ελπίδες
και ταξιδεύω τη ζωή μου τυφλός...
Είν' ο ήλιος εκείνος που μου στήνει παγίδες
και κοιμίζει τα όνειρά μου με φως...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2008