έτσι απλά

Δημιουργός: foteinos

πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε... Γ.Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεπερνιέσαι…
ανάμεσα απ’ τις τόσες δοκιμασίες,
μέχρι και που, η τελευταία σου νότα
προβάλλει και προσβάλλει,
το σύνολο της ύπαρξης της σύνθεσης σου.

Είπες
“ αργά ήρθες “
Και η αναμονή ταυτίστηκε με την επίγνωση
ή
Εξαρτήθηκε.
Όπως κάθε αντίληψη περί του όλου,
που δοκιμάζει και δοκιμάζεται μέσα σε αυταπόδεικτες καταστάσεις.

Φλέγεσαι.
Δαδί τελειωμένο που άρχισε να φωτίζει μια ξένη γιορτή.
Φώτισε σκιές, αγάπες και βαθιά κρυμμένα συναισθήματα
Έως ότου ντράπηκε να καίγεται…
Και να καίει.
Τα αγαπημένα ήταν και θηρία και η φωτιά σου δολοφονική.
Η αγάπη είναι όπλο εξόντωσης… εν τέλει.

Τεντώνεις τα άκρα σου να νιώσεις αν υπάρχεις
Και βλέπεις νύχια
Μεγαλύτερα κι απ’ αυτά.
…..Όλα έγιναν νύχια.
Και οι νύχτες κουρέλια που στο ανέμισμα τους αφήνουν την εικόνα μιας κατακόκκινης σελήνης.
Σαν καρδιά που στάζει,
παρακαλεί,
μάχεται ,
έξω από κάθε σώμα.
Μια καρδιά μόνη που συμπυκνώνει όλες τις ζωές που γνώρισες μέσα απ’ το ίδιο πρίσμα φωτός.
Και όταν γύρισες το βλέμμα σου…
Ήσουν αυτός που αρνιόσουν.

Φεύγεις ..
Έτσι απλά μες την ραστώνη του τίποτα.
Έτσι απλά σαν να μην έζησες
Έτσι απλά σαν να ήσουν η πλευρά του κέρματος που έτυχε να κερδίζει
Έτσι απλά σαν το περίπλοκο που λύθηκε με ένα χτύπημα αγέρα
Έτσι απλά σαν να μην υπολόγισαν ότι άξιζε να έρθεις
Έτσι απλά..
Σαν όλους..
Σαν όλους που εσύ δεν υπολόγισες.
Εικόνα σου ήταν….
Κι ας μην το είδες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2008