Ωρεσ Αληθειασ

Δημιουργός: spil †, Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος

Στα κορίτσια των "στίχων"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]ΩΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ...


Λαγοκοιμόταν η Ανοιξη στα χείλια τα άλικά σου
κι ένας ντροπιάρης έρωτας δεν έλεγε να βγεί .
Μες στα παρθένα , αφήνιαζαν φωτιές, τα σωθικά σου
κι από τού Πάνα τις στροφές εσειόντανε όλη η γη .

Οι σκιές απ τα μυρτόφυλλα ως τρέμιζαν στον μπάτη ,
μαυλίστρες , περνοδιάβαιναν στη σάρκα σου απαλά .
Καί σάμπως απ το αφάλι σου η λάμψη ενός αχάτη
παράδινε το στίγμα σου στο αχανές δειλά .

Το ένα απ τα ρωγοβύζια σου το ίσκιαζες με το μπράτσο ,
όσο που το άλλο , αγέρωχο , βίαζε το κενό .
Μες στην ροή τού αιμάτου σου δυό πόθοι σε σουλάτσο ,
πόρφυρο βάφανε με βιά τον γαλανό ουρανό .

Χυμοί από τούς πόρους σου ολόκαυτοι αναβλύζαν ,
πού ένας ήλιος , σάτυρος , διψάει να καταπιεί ,
την ώρα πού κουρσάρικα στούς πόντους σου αρμενίζαν
βλέμματα λάγνα απ τις ματιές πού ως τώρα σε είχαν πιεί .

Λιαστή ήσουνα κι απόγερνες στη γη αποκαμωμένη
καί με τα βλέφαρα κλειστά , βαθιά είχες ξεχαστεί ,
όταν σε βρήκε η έκσταση, στην γύμνια σου, δοσμένη
στα βίαια χάδια νοητού , ονειρικού εραστή .

Στην ώρα της αλήθειας σου κρυφό μαράζι τόχα
μπάσταρδο νάμουν του αγεριού , τού ηλιάτορα το φως
κι όπου το χώμα το άγιασες , μιά ασήμαντη μολόχα
πού μες στα μύρια ρίγη σου να υπάρχω καί να ανθώ .[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2008