Μ' ολόγιομο φεγγάρι

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προς Μελοποίηση από τον Δημουλιά Γιώργο


[I]Ολόλευκο το φόρεμα κι ολόγιομο φεγγάρι
τ’ όνειρο ήτανε μισό, η νύχτα το ‘χε πάρει
και ζήταγε όσα όφειλα να μη σου τα γυρίσω
απ’ όσα σου μαρτύρησα άλλα μη σου χαρίσω.[/I]


Ας προχωρήσει η ματιά πριν το μικρό μας βήμα
ανοίγω ορίζοντες μπροστά, ακολουθώ το νήμα
σαν κύμα που σηκώθηκε η απόφαση θεριεύει
είναι η ώρα ανήσυχη, γελά και με παιδεύει.

Από το πλάι σου περνώ κι αργά σου ψιθυρίζω
σε ξεχασμένη γειτονιά, δυο τρεις αιώνες πίσω
σαν άλλαζες τις φορεσιές, στην τέταρτη σιωπούσες
γιατί γινόσουν όνειρο τη γη μου κατακτούσες.

Διάλεξε αυτή η γειτονιά θα ‘χει παιδιά να τρέχουν
θα ‘χει στο δρόμο φυλλωσιές τον άνεμο ν’ αντέχουν
διάλεξε χρώμα στ’ άλογα στη μακρινή μας βόλτα
άρχισε μα δεν τέλειωσε κι όλα γυρνούν σαν πρώτα.

Ξερή η γη ξεδίψαγε πριν από το φιλί μας
στέκεσαι πριν την εποχή με την υπόσχεσή μας
σε πλησιάζω να χαθώ σ’ απρόσμενη γαλήνη
ενός πολέμου θύμιζε την τελευταία οδύνη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2008