ηλεκτρονική μοναξιά

Δημιουργός: marakos1948, Μάριος

ες αυριον οι αλίμονοι με την διχόνοια τους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ηλεκτρονική μοναξιά
στιγμές ανείπωτης μοναξιάς


Επίτρεψέ μου γλυκιά μου άγνωστη να εκφράζω τον θαυμασμό μου στην ομορφάδα σου και να χαρώ έστω για λίγο τα γλυκά σου μάτια ,τα πανέμορφα σου χείλη που ο Δημιουργός ζωγράφισε με αχνές πινελιές και με μεγάλο μεράκι στο όμορφο πρόσωπο σου και να νοιώθω ότι ακούω έστω ενα ψίθυρο σου για ν απαγγίασει η ψυχή μου.
Eίσαι η οπτασία που συνάντησα στην αναζήτηση μου στις αγριεμένες θάλασσες.Μια οπτασία που θάθελε κάθε δημιουργός να την έχει δίπλα του ,μια μούσα οδηγό στις εμπνεύσεις του. Θα ήθελα να αποτυπώσω τη μορφή σου στο τεφτέρι των ονείρων μου και να γίνω ο πλάστης νέων σκίτσων και ποιημάτων με εσένα πιά σαν έμπνευση.
Κάποτε ήμουνα ένας δυνατός άνθρωπος ,μετά όμως το φευγιό εκείνης σ άλλη διάσταση, κατάντησα ένας ζητιάνος στην ηλεκτρονική αναζήτηση μου, παρ όλες τις ζωντανές παρουσίες δίπλα μου.
Βλέπεις αισθάνεται κανείς την μοναξιά ακόμα και μέσα στον κόσμο όταν εκπέμπει σε διαφορετική συχνότητα και ακούει μόνο τον αντίλαλο του. Συγχώρεσε τον παρορμητισμό μου, δυστυχώς είναι από τα ελαττώματα μου που με κάνουν ευάλωτο και παρεξηγήσιμο, αλλά δεν μπορώ να τ αλλάξω, έτσι είμαι πλασμένος.απο λάσπη και αίμα.Ελπίζω να με στοχάζεσαι...
Σ ευχαριστώ που υπάρχεις έστω και εικονικά,σε μιά άδεια.. οθόνη

marakos 2001-2003

ΥΓ έχοντας υπο την επιβλεψή μου και συγκάτοικους ,Μάνα με λευχαιμία,πατέρα με καρκίνο και πεθερά με καρδιά και με την αγαπημένη μου στους ουρανούς,πέρασα στιγμές ...τρέλλας,αλλα δεν μου έμενε χρόνος να νοιώσω μόνος.Δυστυχώς ο χάροντας τους πήρε έναν,έναν και τότε ενοιωσα την φρίκη του ζωντανού θανάτου..τη μοναξιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2008