Στο Κυμα

Δημιουργός: STARI1972

ΖΩΗ ΣΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

στο κυμα θα βρεις .....
।αληθειες κρυμενες.........
κοχυλια γεματα απο το χθες......
σημαδια στην αμμο......
καστρα παραμυθενια....
της χαμενης αθωοτητας μας......αναμνηση
τοτε, που νομιζαμε...πως
τιποτα δεν μπορει να γκρεμισει
τα ονειρα μασ॥
ενα τραγουδι παλιο
να μιλα για αγαπες,
που μονο στα ονειρα μας ζησαμε
μια σβησμενη φωτια
παρεες της νιοτης
θαρρος με αληθεια
αληθεια με θαρρος
ονειρευτηκαμε..............
ποτε δεν τολμησαμε να ζησουμε
οσα μας αξιζανε...
αλλα αφου δεν τολμησαμε...
ισως και να μην μας αξιζανε τελικα
αερακι θαλασσινο ...η ζωη
μας χαιδεψε τα αυτια...
αλλα το καλεσμα της δεν σταθηκαμε να το ακουσουμε
।

κοχυλια........της θαλασσας τα μυστικα.......ζωης αληθειες μοιαζουν......
κανεις ποτε αν δεν πιστεψει πως το τραγουδι της σιωπης.......γεματο απο αγαπη ειναι........δεν θα βουτηξει ατρομητος.....να νιωσει.....να μαγευτει
απο του ωκεανου τα βαθη..............................................


καστρα στην αμμο.......ονειρων χιμαιρες......ζωης τολμηματα......
καρδιας σκιρτηματα..........παντα να γκρεμιζονται...μα παντα.....
οσοι ,ακομα κρυβουν ενα παιδι στην καρδια τους......
να τα ξαναφτιαχουν.......παντα πλαι στο κυμα........στην γραμμη.....
ελπιδα να φωλιαζει , πως αυτην την φορα........αλλιωτικα ολα θα γενουν
χαμενη αθωωτητα........θυσια σε αλλα προσκεφαλια........
σε ξενους λογισμους.......σε ματαιες ελπιδες......πως να χωρεσεις.....αν στην σκια σου κρεμονται τα ονειρα.......αν στα χειλη σου υγρη μενει η πικρα
το αγκαλιασμα που ποτε δεν ερχεται.......το ριγος που δεν νιωθεις πια..
το κοριτσι που παλεψε μα εχασε τον δρομο...............
το αγορι που ξεχασε πως ειναι να αγαπας..........
αθωοι αμαρτωλοι....
μες την αμαρτια της αθωωτητας....
χαμενοι.....


αιωνια να αποζητας, σημαδι θεικο.......αγαπης που δεν ενιωσες
που δεν χορτασες.... δεν πηρες
και τωρα κει να στεκει εμπρος σου......εντος σου......κομματι απο το ιδιο υλικο......σε αλλο κορμι φυλακισμενο..
σπας τα δεσμα και τρεχεις......ανοιγουν οι ουρανοι.....κομματια απο το ιδιο συμπαν......αργησες......μα τωρα εισαι εκει....... που διψα η καρδια σου να πιει.......πηγη ζωης ο ερωτας......
μα θανατος.....
το αγκαλιασμα να μην μπορεις να εχεις...


κι αν τα σαρωσε ολα ο βοριας.......κι αν το πλοιο χαθηκε στην καταιγιδα....
τι κι αν εσπασε το γυαλινο μπουκαλι που ταξιδευε στο κυμα...
το μηνυμα δε χαθηκε.......το τραγουδουν οι μαγεμενες σειρηνες.......
κι οι νεραιδες του ονειρου σκουπιζουν τα θολα ματια.......
ψαχνω την αληθεια......ψεματα στα ματια σου......ψαχνω την αγαπη...
γιατρικο στη βασανισμενη ψυχη μου...κρυψου πισω απο τα βραχια.....
φαρος θα γενω θα φεγγω παντου.....
μα ποτε ξανα δε θα αναψω τα αστερια..
ποτε ξανα δε θα ψιθυρισω το ονομα σου στον ανεμο...
ποτε ξανα δε θα δεις τα ματια μου δακρυσμενα..
οσους κυκλωπες κι αν συναντησω...
ψηλα το κεφαλι θα περνω...
κι αν το τελος ερθει πριν φτασω στην ιθακη...
καποιο αστερι θα βρεθει να μου φερει το γοβακι μου πισω....
ωρα καλη.....

φευγεις και μενω μιση......φεγγαρι χωρις τον ουρανο..
.ηλιος χωρις την θερμη......κυμα χωρις βραχο....ποση ερημια εχει η απουσια σου....ποτε ισως να μην το νιωσεις
σε αγαπαω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2008