μία βιολέτα

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

Στην αγάπη της ζωής μου που έκανε τον κήπο μου παράδεισο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μία βιολέτα

Φωτοχυσία ανατολής
η όψη της.
Δακρυσμένος βορράς
η ματιά της.
Αφύλαχτα σαν είδα
τα νώτα της,
με μια βιολέτα
πήγα κοντά της.
Μ’αγκάλιασε
στα δυτικά της προάστεια,
τα δύο κορμιά έγιναν ένα.
Το βαθύ γαλάζιο
του δικού μου ορίζοντα
παθιασμένα φιλήθηκε
με τις αποχρώσεις τις κόκκινες,
του ορίζοντά της.
Το πρώτο βράδυ
στην αγκαλιά μου,
ένιωσα πρώτη φορά
πως ναι, είναι εκείνη.
Κι’ αυτή μου έδειξε
στον ουρανό έν’ αστέρι
να κάνει έρωτα με τη σελήνη.
Το πρώτο ξημέρωμα
στην αγκαλιά της,
είχα στα χείλη μου
το φιλί της το πρώτο.
Και κοιτάζοντας έξω
τον μενεξεδί μας ορίζοντα
ο βορράς φιλούσε την ανατολή
κι η δύση φιλιόταν καυτά με το νότο.
Αυτή την εικόνα, κι αυτό το χρώμα
τα ζω μαζί της,
από τότε,
ακόμα.
Ένα γαλάζιο
μαζί μ’ ένα κόκκινο,
μία βιολέτα,
ένας ορίζοντας,
δύο καρδιές,
σε ένα σώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2008