Σαβάνα η ψυχή της

Δημιουργός: MARGARITA

Αγάπες μου φιλιά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Δεν σε ξέχασα. Δεν είσαι μύθευμα. Ούτε οξεία φάση ανεσταλμένης επιθυμίας.
Μήτε ψυχωτική αντίδραση. Σαβάνα η ψυχή μου. Καλωσορίζει και τις βροχές
και τις ξηρασίες. Και τις γιορτές και τους θρήνους. Εκεί κατοικούν οι αγάπες μου.
Οργασμοί αισθήσεων κόκκινοι και μαύροι. Εκεί ανασαίνεις και εσύ.
Ποτέ δεν ένιωσε η ψυχή μου χοντρή, γριά και άσχημη. Με τόσους έρωτες
να μην την αφήνουν μόνη. Ακόμη και όταν η μαύρη αυλαία έκλεινε στους θανάτους
και οι θρήνοι μου γίνονταν σκοτεινή ενέργεια που εξατμίζονταν.
Εσύ μάτια μου ήσουν η δόνηση.Ο σπινθήρας, η ανάφλεξη στους αισθητήρες
κάθε μου κύτταρου. Με μεταμόρφωνες σε ήλιο να καώ, σε θάλασσα να δροσιστώ
και η τελείωση μια καταπράσινη κοιλάδα.
Εσύ αγαπημένε μου ήσουν ζωή. Πώς να ξεχάσω την ομορφιά της ευφορίας.
Έκλεισα το βιβλίο μου και σκέφτηκα. Τι έρωτας! τι αγάπη!
Χρυσή ενέργεια που σαν πλημμύρα κατέκλυσε το κορμί πόντο, πόντο.
Κοίταξα πίσω μου σε ένα παγκάκι. Μια γερόντισσα μονολογούσε.
Το πρόσωπο της ολάκερο ένα χαμόγελο. Μια ζωγραφιά!
Οι ματιές μας αντάμωσαν. Να του πεις, πως δεν θα τον ξεχάσω μέχρι
την τελευταία μου ανάσα, έλεγε το βλέμμα της. Το ξέρει, αποκρίθηκα δακρύζοντας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2008