Ενσταντανέ, που κάποτε

Δημιουργός: Nefeligeretis, Κώστας Κορδεράς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν μπορώ την απουσία σου,
μετράω ξαναμετράω,
δώδεκα.
Υστερα αφήνεις
ένα μυστήριο να έρχεται,
παραμένεις πίσω,
σιωπηλή, απόμακρη.
Το πρόσωπο σου κρύβει
αναπότρεπτα, λίγο λοξά,
τη θέα της ψυχής σου.
Μεγάλη σκιά, ανάξια,
μια γωνίτσα ανθρώπινη
ακόμα κατάφωτη
ευκολύνει την κατάσταση.
Μιλάς, δεν ακούς,
δεν αποκρίνεσαι,
η μακροχρόνια ισορροπία
οδεύει σε ένα λεπτό σκοινί.
Ανάμεσα στο πρόσωπο σου
και στις αγρύπνιες μου
ανασαίνουν βαριά οι νύχτες,
ακροβατούν.
Με αόρατα χέρια
ολομόναχoς,
μαζεύω την αίσθηση
εμφαίνουσας απουσίας.
Ενα ολόμαυρο πουλί
κρατάει κάτι δικό μας.
Είναι η αγάπη μας.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2008