Πως θα γράφομαι σε τρεις δεκαετίες

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

καθαρματάκι είσαι ...έμπνευση ;)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Comic Sans MS]Η σιωπή σαν ερημίτης στο βιβλίο της ζωής
να γυρίζει τις σελίδες
Μοναξιά και πάνε κι έρχονται τα χρόνια
σαν τα πλοία στα λιμάνια
Άγνωστες λαχτάρες που γίνανε αγνώριστες
κάποιος που κρέμεται στα στρογγυλά του χρόνια
και που χωράει τα όνειρά του όλα σε μια ανάσα.

Δως μου μια ανάσα και φύγαμε...
Αναθυμιάσεις μείναμε,ενθύμια παρελθόντος
τρυπήσαν τα μυαλά μας
και στάζουν από μέσα κόκκινες θάλασσες.
Η σκέψη, τα πακέτα απ'τα τσιγάρα
τα σχισμένα σ'αγαπώ, τα στιχάκια στο παγκάκι
τα μάτια που ψαχούλευαν ψυχές
όλα κόκκινες θάλασσες...
όλα...κόκκινα χρόνια...

Που παν' τα χρόνια, φίλε μου!
Εκείνη η κιθάρα στη γωνία,
εκείνη η ζωή που αραχνιάζει πάνω της,
εκείνα τα τραγούδια που 'μείναν γραπωμένα στις χορδές της..
Γεμάτοι είμαστε όλοι παρελθόν,
γεμάτοι μυρωδιές παλιών ανθρώπων.

Κι αναρωτιέσαι πως θα γράφομαι σε τρεις δεκαετίες!
Ίσως και να'μαι ο άλλος ναυαγός μου,
εκείνος της φυγής,ο άνθρωπος της τρέλλας.
Μα οι ''τελείες'' και τα ''κόμματα'' θα παραμείνουν ίδια[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2008