Θύμηση

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να 'τανε ήθελα η καρδιά σκληρός φλοιός ροδιού
να τον συνθλίψω και ν' αφήσω όλα τα αισθήματα,
που τώρα συνωστίζονται μέσα, κι ασφυκτιούν
να ξεχυθούν σαν ρόδινα πουλιά και κύματα.

Και σιδερένιο Θα θελα να ήτανε το κορμί
να το πυρώσω σε φωτιά και να το κάμψω
κι η θύμησή σου χάρτινη ύλη να 'ταν φθαρτή
απ' το απυρόβλητο του νου να βγάλω και να κάψω.

Μα από λάσπη πράσινη βούρκου είναι φτιαγμένο
το σώμα και δεν κάμπτεται, μόνο ραγίζει, σπάει
κι η θύμησή σου είναι γυαλί σκληρό επιχρυσωμένο
κι όσο το διώχνω με χρυσό πόνο ένα, με τρυπάει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2005