Παλιά λιμάνια Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη Αφιερωμένο στις ξεχασμένες εγκαταλελειμμένες φτωχογειτονιές που ακόμη κατοικούνται. Καμία σχέση εγώ, αλλά δεν έχει σημασία αυτό. Η ζωή γυρίζει και όλοι θα μπορούσαν να είναι εδώ ή εκεί... Για το εκεί λοιπόν απόψε. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Τα σύννεφα μαζεύτηκαν και ήδη σιγοβρέχει
ζητάει δύναμη η ζωή τον πόνο* για ν' αντέχει
δυο παιδιά ανέμελα, κρυμμένη είχαν θλίψη
ψωμί με βούτυρο ζεστό και στ’ όνειρο θα λείψει.
Μια ξεχασμένη γειτονιά που η πόλη δε φωτίζει**
μακριά απ’ το ψεύτικο το φως κρυφός θεός δανείζει
μια ξεχασμένη γειτονιά στην άκρη της δεμένη
παλιό λιμάνι η θάλασσα ανώφελα το δέρνει.
Στην ξεχασμένη γειτονιά γλυκά φυσά ο αγέρας
κάπου εδώ μες τα στενά γερνάει κι ο πατέρας.
Πέμπτη, εννιά, νιώθω κρατώ στο αίμα μου δραπέτη
με την πενιά του μπουζουκιού διπλά μετρούν τα έτη.[/B]
[Δυο παιδιά ανέμελα, κρυμμένη είχαν θλίψη
είπες κι απόψε πως θα ‘ρθεις κ[α]ι ήδη μου 'χεις λείψει
στην ξεχασμένη γειτονιά μόνο περνά ο αγέρας
κάπου εδώ μες τα στενά γερνάει κι ο πατέρας
θέλει απόψε να σε δει, λίγο να σου μιλήσει
μείνε λιγάκι σιωπηλή [κι] ας τον να σε κρατήσει...][/I]
*ή τον πόνο της ν' αντέχει
**ή την ξεχασμένη γειτονιά η πόλη δε φωτίζει
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2008 |