Έτσι σε Μέτρησα

Δημιουργός: Δημήτρης

Δειλά δειλά, απ' τη σελίδα αυτή θα φύγω... Μα πριν φύγω κάτι χρωστάω σε κάποιον... Στην Καπνόσα μας λοιπόν... Εις το επανειδήν...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτσι σε Μέτρησα


Από κόρη , ήσουν πάντα δυνατή ,
μεγάλωσες , τώρα γυναίκα ,
ομορφότερη , έχεις γίνει . . .


Κι αν μια ζωή , ολόκληρη
αναγκάστηκες , πίσω , ν' αφήσεις ,
της καρδιά σου , τη μάστιγα ,
σαν γάγγραινα , ακρωτηρίασες ,
το ταλαιπωρημένο σου κορμί ,
για να γλιτώσεις . . .


Κι αν οι πόνοι , ήσαν φρικτοί ,
ένα παιδί μικρό , το αγόρι σου ,
είχες να μεγαλώσεις . . .


Καθώς , τον πόνο σου , νικούσες ,
άρχισες , σιγά-σιγά , της ζωής ,
το κόκκινο κρασί , να πίνεις , πάλι . . .


Τα μαύρα σύννεφα , έδιωξες ,
στα αλήθεια , τόσο μακριά
κι απ' τα μαλλιά , με βία , πιάνεις
τη σκύλα ζωή , μη σου ξεφύγει . . .


Τώρα γελάς , με βλέμμα , παιδικό ,
τα βάσανα , δεν αφήνεις να σ' αγγίζουν ,
έχεις τον τρόπο , τους άλλους , να κοιτάς
κι άφοβα , τη ματιά σου , να τη ρίχνεις . . .


Μα είναι τα βράδια , που η μοναξιά ,
βαριά κουρτίνα , απλώνεται στα μάτια σου ,
μπροστά και σε τυλίγει , πάλι . . .


Μα δεν λυγάς , γιατί το ξέρεις ,
καρδιά μου , πως είσαι δυνατή ,
κι ένας έρωτας , σαν άγγελος , θα 'ρθεί
με πάθος , την ψυχή σου , να γεμίσει . . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2005