Tης ζωής η ζυγαριά

Δημιουργός: γιώργος εν πλω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόνος, θλίψη, καημός μαζί και στενοχώρια
είν’ ο δρόμος της ζωής, του μερτικού το διάβα
Λίγες είναι οι στιγμές, οι λαμπερές κι ωραίες,
Οι όμορφες κι αλησμόνητες, αυτές που σε γκυκαίνουν.

Ένα και μόνο το παράπονο μαζί κι ο καημός μας
Ποιος και πότε και γιατί, καθόρισε τη μοίρα;
Πώς ξέφυγε και γλίστρησε το σακούλι απ’ τα χέρια
και γέμισε με βάσανο της ζυγαριάς την κούπα;

Τόσο που ξεχείλισε και κύλησε στο χώμα
έγινε λίμνη ο καημός και έπνιξε το γέλιο.
Και έμεινε στη ζυγαριά να κρέμεται ως πάνω
Η κούπα της χαράς ελαφριά, μ’ αντίσταση καμία.

Τόσο ψηλά υψώθηκε, απ το πολύ το βάρος
Που σαν να καθηλώθηκε στο ύψος της για πάντα,
πάντα να είναι δύσκολο, να φτάσεις και να αγγίξεις
να σπρώξεις, να χυθεί, να χύσεις μια σταγόνα.

Το πάτωμα πολύ γλιστρά και τον κόπο δεν αξίζει
Να σηκωθείς, να τεντωθείς, και να ισορροπήσεις.
Προτιμάς στη λάσπη να πατάς, χωρίς να το ρισκάρεις,
Μήπως κι απ το πέσιμο, περισσότερα θρηνήσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2008