Τραγούδι

Δημιουργός: Deva

Σφακιά, Ηράκλειο, Αθήνα 9-24/8/2000. Το πιό παλιό που έχω στείλει, αν θυμάμαι καλά. Ουφ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το τραγούδι μου μιλάει για αρλεκίνους
που ξεπέφτουν και για πρίγκηπες περνάνε.
Το βράδυ πέφτει και αυτοί δεν γράφουν στίχους
και να φορέσουνε τις μάσκες τους ξεχνάνε

Θέλω να γράψω ένα τραγούδι για τα λόγια
που χάθηκαν με το που χάθηκαν οι σκέψεις,
σαν άφησες για ένα παλάτι τα υπόγεια
κι έλεγες πως δεν είχες χρόνο να διαλέξεις

Έχουν αλλάξει οι καιροί -το λές και το πιστευεις-
η γή σου έγινε ενα απέραντο τασάκι
λίγο νερό στην άκρη του, να σβήνεις "μάταιους" πόθους
κι όλο το υπόλοιπο γεμάτο όνειρα και στάχτη

Ένα τραγούδι που μιλάει για αρλεκίνους
που να κουρδίζουνε τους γύρω τους ξεχάσαν
ένα τραγούδι που μιλάει για όλους εκείνους
που ώς να γνώρίσουνε τη νιότη τους, γεράσαν.

Το όνομα του είναι μακρύ και ξεχασμένο
και οι ποιητές που το μελέτησαν σταθήκαν
άτυχοι, ψάχνοντας για ένα νόημα χαμένο
πού λέν πώς όλοι οσοι το βρήκανε χαθήκαν._

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2005