Σου μιλώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακούω το μέγα καρδιοχτύπι
Σαν φεύγουν τα μεσάνυχτα δαρμένος απο λύπη
Τον ήχο τον ανήκουστο που μ’ένα τρανό σου νέμα
Ξεσπάει στα στήθη μου σεισμός και μου καρφώνει το αίμα

Το φώς σου ,μύρια σπέρνει μάτια
Στην άγρια νύχτα με φτερά,με του ονείρου τ’άτια
Κι εγώ......,μαζεύω αγρύπνια ,να βλέπω τ’άπιαστα,τα μακρυνά
Στα κρύα ,στ’άφαντα ,στ’απέραντα και στα μικρά

Κάτι με πάει ,κάτι με σέρνει και με κυλά
Λόγια μισά,λόγια μουντά,λόγια αγάπης κρυφά
Ο έρωτας ανάβει πυρκαγιά και προστάζει
Ανάξιος είναι ........οποιος διστάζει

Και σου μιλώ,όλα τ’άφραστα σου λέω τραγούδια
Αμέτρητα σου κουβαλάω λουλούδια
Σκλάβος σου ή θησαυρός σου
Βιός σου,άντρας παντοτινά δικός σου

Μούσα μου εσύ του στίχου μου φυλάχτρα
Της άβουλης λιγοψυχιάς,της μοναξιάς μου ξελογιάστρα
Μέρεψε πιά της νύχτας την αγριάδα
Φέξε στα αξήμέρωτα,γίνε του ήλιου μου λαμπάδα

Ήρθε η ώρα να φύγω;να γλυτώσω απ’την έρμη τούτη φυλακή
Λάτρα θα ζείς Εσύ στη ψυχή μου,κι η πνοή μου ας σβυστεί
Τι με κρατεί; πάρε με ρέμα της φαντασίας
Εσύ ο καυμός μου,της ζωής μου γιορτή,της ύλης μου Μεσσίας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2008