Θριλερ.....2

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Θριλερ.....2</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Θριλερ.....2</b><p>Δημιουργός: ALYZIOS, <i>Βασίλειος .Π. Πολύζος</i><p><i> !!!!!!!!!!!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Ετρεχα γρήγορα...κάποια στιγμή  κουράστηκα, κάθισα σε ενα παγκάκι να πάρω μια ανάσα,<br />
απέναντι ήταν ενα καφέ, βρήκα ενα τραπέζι άδειο σε μια γωνία, οπου δεν φαινόμουν<br />
απο το δρόμο .....παρήγγειλα ενα διπλό εσπρέσο, ήπια λίγο νερό και προσπάθησα να ηρεμήσω...<br />
Εβγαλα το σακάκι μου,ξεκούμπωσα λιγο το πουκαμισο μου.....ημουν μουσκεμα στον ιδρωτα..<br />
"θεε μου τι ηταν αυτο;;" "οχι πανικο, σκεψου λογικα" είπα στον εαυτό μου.....<br />
Εκλεισα λίγο τα μάτια μου......κατάλαβα οτι ήταν λαθος η αντιδρασή μου να φύγω έτσι φοβισμένα,<br />
απο την δουλειά.....φέρθηκα σαν καταζητούμενος εγκληματίας , που με πήραν χαμπάρι...ο τρόπος μου ,έδειχνε την αδυναμία μου......σίγουρα η "σκια " μου είχε το πάνω χέρι....<br />
"Αλλα παλι γιατι πήγε στον διευθυντή μου;;;" "μηπως ρωτουσε για μένα;;;" <br />
"αν ηθελε να μου κανει κακο θα ερχονταν εκει που ειναι τοσοι συναδελφοι μου;;;" "σιγουρα οχι"..<br />
Οι σκεψεις αυτες ,και ο καφες μου έδωσαν λίγο θάρρος...πήρα το κινητο μου τηλέφωνο στα χερια , και έκανα κλήση στον καλύτερο φίλο μου...<br />
Οταν του είπα ολη την ιστορία η απάντηση του ηταν η εξης.."ληγμένα παίρνεις ρε;;;" "μήπως τα πίνεις καθε βράδυ με τον Χίτσκοκ;;" χα,χα "ασε με έχω δουλειά" ,και μου το έκλεισε......<br />
Κανένας γνωστός μου δεν θα με πίστευε......πλήρωσα τον καφέ και σηκώθηκα να φύγω,<br />
στον απέναντι τοίχο ,  υπήρχαν καθρέφτες, καθως πέρναγα απο μπροστά , ηθελα να δω λιγο<br />
το προσωπο μου...και τοτε τον ειδα , καθονταν στο βαθος της καφετέριας και διαβαζε εφημερίδα.....εκνευριστηκα αλλα αυτη την φορα ημουν αποφασισμενος....θα παω κοντα του<br />
και θα δωσω λυση.... αλλα απο την βιασυνη μου, επεσα πανω στο γκαρσόνι που κουβαλούσε<br />
ενα μεγάλο δισκο με καφέδες και ποτά....ενας μεγάλος κρότος ακούστηκε, επεσα κατω..<br />
"προσεχετε λιγο κυριε"...ο υπευθυνος του καταστήματος μου εδινε το χερι του να σηκωθώ...<br />
"συγνωμη" του ειπα ,και κοιταξα παλι στο βαθος του καφε...αλλα τιποτα η "σκια" μου ειχε φύγει..<br />
Ειχα βρεθεί σε αδιέξοδο....δεν ήξερα τι να κάνω.....ίσως η αστυνομία ηταν η μονη λύση....<br />
ηταν υποχρεωμένοι να μ' ακούσουν...<br />
Πήρα ένα ταξί και πήγα στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα....ζήτησα να δω κάποιον αξιωματικό<br />
και μου ειπαν να περιμενω....καποια στιγμη με φωναξαν πηραν τα στοιχεια μου..και με πηγαν<br />
σε ενα δωματιο στο βαθος του διαδρομου,οπου με δεχτηκε ενας γκριζομάλλης αστυνομικος<br />
γυρω στα σαραντα πεντε..."καθιστε κυριε" ,"τι προβλημα εχετε;;"...<br />
Αρχισα να του λεω την ιστορια απο την αρχη....αυτος δεν μιλουσε καθολου....οταν τελειωσα<br />
με κοιταξε στα ματια και αρχισε τις ερωτησεις....."τι δουλεια κανετε;;", "αν εχω καποιο προβλημα υγειας", αν έπαιρνα κάποια φάρμακα τώρα τελευταία....ηξερα που το πηγαινε<br />
"με περνατε για τρελο ;;;"τον ρωτησα, "οχι" μου απαντησε και μου προτεινε μια λυση....<br />
να με παει σπιτι μου καποιο οχημα της υπηρεσιας, και μου εδωσε καποια τηλεφωνα ,ετσι<br />
ωστε οταν ξαναδώ αυτόν τον "τυπο" να τους ενημερώσω αμέσως......<br />
Τον ευχαρίστησα και εφυγα....μπηκα σε ενα περιπολικο, οδηγουσε ενας νεαρός δόκιμος<br />
του είπα την διέυθυνση του σπιτιου....είχε αρχισει να νυχτώνει...τώρα αισθανόμουν πιο ασφαλής...<br />
Μ'άφησε έξω απο την πολυκατοικία, έβγαλα τα κλειδιά μου ν'ανοίξω....και τότε είδα τα φώτα στο διαμερισμά μου....πηγα λιγο πιο πισω να σιγουρευτώ αν ηταν απο το δικο μου ,η το διπλανο....αλλα οχι στο δικο μου ηταν...και  Χριστε μου.. παγωσα κυριολεκτικα......<br />
Ο ανθρωπος αυτος με τα γυαλιά και το καπέλο ηταν στο μπαλκόνι μου.........<br />
<br />
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ........   <p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2008</td><td valign=top></td></table><br />