Το κέρινο δάσος

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

...και τα παλιά έχουν ψυχή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φιλάρεσκα φύλλα
Στρωμένα στο δρόμο
Τα βήματα τρίζουν
Και σπάνε με κρότο...

Ποτάμια λουλούδια
Στο κέρινο δάσος
Τα δέντρα σου γέρνουν
Με γέλιο και πάθος...

Ζωή σκεπασμένη
Με βρύα και δάκρυ
Κοιμάται στη λίμνη
Στου ονείρου την άκρη...

Ανάβλυζε,λέει,
Στα μάτια σου πόνος
Με βρήκες εκεί
Που τελειώνει ο δρόμος...

Φθινόπωρο πάλι
Και πέφτουν τα φύλλα
Στα δύο με κόβουν
Τα κόκκινα μήλα...

Σκεπάζεις τα χείλη
Μα κάτι στενάζει
Το δάκρυ χορεύει
Και πάνω σου στάζει...

2/11/2000

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2005