Η έκλειψη του φεγγαριού

Δημιουργός: prevenios, Γιάννης Δ. Πρεβενιός

........ συνέχεια του ποιήματος "Να κοιτάξεις το ολόγιομο φεγγάρι"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το φεγγαράκι από νωρίς άρχισε να καυχιέται ,
πως από σένα αγάπη μου θ' αρχίσει να κοιτιέται.

Τόλεγε το ξανάλεγε στ' αστέρια με καμάρι,
πως την δική σου τη ματιά επίμονα θα πάρει.

"Να δείτε το τι πάθανε τώρα που είναι χώρια,
ο έρωτας τους φούντωσε τους τρώει η στεναχώρια."

"Της μήνυσε να με θωρρεί ετούτο εδώ το βράδυ,
και να του στείλει δυο φιλιά κι ένα γλυκό της χάδι."

"Κι αυτός θα γράψει πάνω μου του έρωτα τα λόγια,
να τα θωρρεί η κοπελιά μην έχει στεναχώρια."

Κι ο ήλιος τότε ζήλεψε και είπε ότι πρέπει,
να το μαυρίσει με σκιά κανείς να μη το βλέπει.

Κι όταν αυτό ολόγιομο άρχισε να φωτίζει,
στα ξαφνικά πέφτει σκιά κι αρχίζει να μαυρίζει.

Και κάνει ένα ελιγμό και δε μαυρίζει όλο,
το μήνυμα μου έγραψε στον ένα του τον πόλο.

Κι ό ήλιος εκατάλαβε πως τίποτα δεν κάνει,
τέτοια αγάπη δυνατή τίποτα δεν την πιάνει.

Και την σκιά απέσυρε τ' ολόγιομο πια βγαίνει,
το βλέπουνε και χαίρονται όλοι οι ερωτευμένοι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2008