Παντάνασσα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πως με τραβούν τα δειλινά σ’ερημικά ακρογιάλια
Η Δύση σε χρυσοπόρφυρους οραματισμούς
Και σείς π’ανατριχιάζετε τη θάλασσα μαϊστράλια
Πως μου ξυπνάτε μέσα μου ερωτικούς καυμούς

Η νιότη σου η αδρή αγαπημένη κι η δύναμή σου
Που ανασαίνει απο τη φτέρνα ως την κορφή σου
Το πλούσιο παντοδύναμό σου καλοκαίρι
Σε κόσμους εκστατικούς απο καιρό μ’έχει φέρει

Και πίνω αχ πως πίνω απ΄την ηδονή σου
Απ’της χαράς της άκρατης μου το ποτήρι
Κι ακούω στης νύχτας τ’άγια βάθη την τρανή φωνή σου
Το μυστικό και μέγα ,ξέχειλό σου πανηγύρι

Ως κι η ερημιά μου σε αποδέχτηκε καθάρια
Σαν το ποτάμι που κυλάει σε λιθάρια
Αγαπημένη εσύ που δρόσο ρίχνουν τα μαλλιά σου
Να κοιμηθεί η καρδιά μου στην αγκαλιά σου

Άπλωσ’τα χέρια σου αγαπημένη στο χαμό μου
Να βγώ απ’τον τάφο τον πικρό μου
Δείξε μου Παντάνασσα το μονοπάτι σου φωτοχυμένο
Πέρα απ΄τον δρόμο μου να βγώ, εκεί που είναι,με έρωτα στρωμένο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2008