Σχεδόν Παρασκευή

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

"Καινουργιο φθινόπωρο κι ακόμα να βγεις σαν άσπρο χρυσάνθεμο στη φλούδα της γης..."

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σχεδόν Παρασκευή


Έχασα, λέω, μια ζωή
κι όνειρα χίλια
Ό, τι θυμάμαι απ’ αγκαλιά
είναι λυγμός
Τούτη την ώρα κι ο χυμός
απ’ τα σταφύλια
είναι πικρός

Πλήρωσα κάθε μου φιλί
με τη ζωή σου
Πλήρωσες την αγάπη μου
μ’ ένα κορμί
Κι έχω ξωμείνει πίσω εδώ
που εσύ δεν έχεις
άλλο πρωί

Τρίτος Σεπτέμβρης που μακριά μου
έχεις φύγει
Τρίτο φθινόπωρο μαραίνομαι
ξανά
Τα φύλλα ρίχνω κι ένας πόνος
με τυλίγει
που δεν περνά

Κι έχω πια μόνο αναμνήσεις
να προσμένω
Απ’ τη ζωή που ονειρευόμουνα
να ζήσω
Που έξω απ’ τους νόμους θέλησα
παράτολμα
να σ’ αγαπήσω

Θέλω να βρέχει, να βροντά
να ξαστεριάζει
Τη νύχτα που λυσσομανά
και μεγαλώνει
Το κλάμα μες στο γέλιο μου
πόσο ταιριάζει
και πώς κλειδώνει

Κι ως θα χαράξει άλλη μια
θα στολιστώ
Και θα φορέσω το καλό
χαμόγελό μου
Την παγωνιά μου τώρα εγώ
θα πολεμώ
με το παλτό μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2008