Για Καθε Τοπο Ιερο... Για Καθε Μια Πατριδα

Δημιουργός: armenisths, kyriakos tzelepidis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λατρεμένη νύμφη ανάγλυφη
στης ψυχής μου τα εσώψυχα άγιασες
στους γυαλούς του μυαλού μου σ'αγνάντεψα
μεσ' στο βλέμα μου το έρημο αντάριασες

Στους αγέριδες πούρχονται γύρεψα
ευωδιά να οσμήσω της σάρκας σου
αμπελιού τρυγιτό πως λαχτάρησα
και τη θέρμη να νοιώσω της αύρας σου

Σαν ανθόμελο ρέει στις φλέβες μου
σα το μούστο η γλυκιά νοσταλγία σου
εισ' εσύ η μεγάλη απ' τις εγνοιες μου
η φυγή μου η μεγάλη αμαρτία σου.

Στο πουγγί μου χρυσάφι το χώμα σου
θυσαυρό το φυλώ στο ζωνάρι μου
φυλαχτό μου στο κόρφο η εικόνα σου
δυο βλαστάρια έχω πια στο κλωνάρι μου

Τα γαλάζια νερά σου λαχτάρησα
και το φλοίσβο σου που όμοιος δε μ' αγγιξε
τα λυθάρια της γης σου που πάτησα
και το άγιο ψωμί που ΄μ' ανάστησε

Λατρεμένη μου νύμφη ακριβόμορφη
κύμα,αλμύρα και θαλασσα ο νόστος μου
Αχ!! στη ξένη τη γη αυτή την άμορφη
πάει χαμένος των χρόνων ο κόπος μου.

Στο ψωμί μου λιολάδι και ρίγανη
αγιασμός απο τ' άγια σου χώματα
πετιμέζι κρυφό στο συρτάρι μου
τα νωπά δακρυσμένα σου γράμματα

Θάν της μπάμπως το αγιόκλιμα απότιστο
του πατέρα το κλίμα ακλάδευτο
θα φωλιάζουν σπουργίτες στους κλώνους του
κι ο αγέρας θα μετράει το αλφάβητο...

Λατρεμένη μου νύμφη ανάγλυφη....
Λατρεμένη πληγή μου αγιάτρευτη....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2008