Στους σταθμούς των λεωφορείων

Δημιουργός: brinione

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ζωή περνά μέσα από τα σίριαλ της τηλεόρασης…
Στους σταθμούς των λεωφορείων
Οι γέροι γραπώνονται στον ενεστώτα
Προσκαλώντας χρωματιστά φαντάσματα
Στο ασπρόμαυρο.
Στο χέρι, πάντα, τσαλακωμένο το εισιτήριο.


Διψάς.
Ένας ωκεανός.
Ένας γαλαξίας.
Άσπρα μαργαριτάρια σκορπούν πάνω στις φυλλωσιές.
Τα μαζεύεις.
Τα κρατάς.
Διψάς πολύ.

Του λες :
Έχω ποτάμια στο σώμα μου, λίμνες έχω.
Μια νύχτα με ολόγιομο φεγγάρι καθρεφτίστηκες στα νερά μου
και εγώ έκλεψα τα μάτια σου και τα ταξίδεψα στο βυθό μου.

Του λες :
Χρειάστηκαν χιλιάδες ήλιοι για να γεννηθείς,
που πέταξαν γοργά πάνω από ορμητικά ποτάμια,
ποτάμια που ονειρεύτηκαν να πιουν την θάλασσα….
Τις νύχτες τα πουλιά, μέσα στις φυλλωσιές,
προσεύχονταν σε απόκρυφους εσπερινούς
ενώ λυχνάρια ουράνια, σεργιάνιζαν στο σύμπαν.

Του λες…. Του λες….. Θα του έλεγες…..
Δεν πρόλαβες...

Στους σταθμούς των λεωφορείων όλοι συνομιλούνε με φαντάσματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2008