Υπαρχω

Δημιουργός: PARANORMAL, ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΣ

Οι ζωντανοι με τους ζωντανους μα και οι νεκροι το ιδιο.Γιατι οχι;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΥΠΑΡΧΩ!
Καλοι μου φιλοι!
δεκαδες γνωστοι και ξενοι!
τιμη μου που στεκοσαστε στης ερημιας το βαθρο
ποιος ξερει αν καποτε ξαναρθω
στου υπνου σας τη λυθη!
σε καποια γλυκεια σας αναμνηση
ποτα,σπονδες σε ταβερνες ζεστες, κραυγες σαν ασματα
τραγουδια κρυμενα συρτα σα να υπαρχω!

Κουβεντες για μενα καντε γλυκες!
θημησες με κλαματα και φωνες
οπως παιδια καναμε στων ονειρων τις οδους
τοτε που κτιζαμε γεφυρες γερες
χλεβαζαμε απο μακρια του θανατου τον καμπο
φερτε στο στομα σας κουβεντες γλυκες
μιληστε μου σα να υπαρχω!

Μη κλαψετε για τα χθες!
μη φοβηθητε που αγκαλια μου δε σας εχω!
καντε τον πονο γιορτη, φερτε θεες!
δωστε αιωνιους ορκους,γερες γροθιες!
τρομαξτε του ΑΔΗ τις σκιες!
υμνηστε για με τον βακχο!
καντε τραπεζι με μουσικες!
καντε σα να υπαρχω!

Και τωρα γλυκα μου ονειρα
που δεν υπαρχει σημερα, αυριο, χθες
και πισω δε θα ξαναρθω
σας βλεπω ακομα θολες μορφες
καπως ψιλα θαρρω πανω σας πως στεκω
δακρυα χωρις νοημα και μυρολογια ευχες προσευχες
μουρμουριτα,μονολογοι αξιοπρεπεις
βαθεια ερωτηματα και ενα μεγαλο ΓΙΑΤΙ
ακουω συνεχεια το ονομα μου
αιωνια του η μνημη!
σα να υπαρχω!

Νατος ο Γιαννης Χα! να και ο κωστας ο Χρηστος ο κεκες!
γυναικες παιδια και ο παραλιγο μακαρητης ο Κυριακος
οι πρωην αγαπες μου απο τα χθες
και ο μεγαλος μου αδελφος πισω απο το πληθος
να τα παιδια μου και τα παιδια τους
το ομορφο εργο της ζωης
ψελισματα αγαπης, υμνοι ,ευχες
τον δυστυχο το χαρο δες πως τρομαζουν
βλεματα πανω μου φλωγες χρυσες
κοιτανε λες και υπαρχω!

Και πρωτη στο δυστυχο χωρο για δες
ο ανθρωπος που χανω!
χωρις κλαμα δακρυα και φωνες
με βλεμα φλωγερο κοιταζει χαμω...
μαυρα φοραει και μπερδευομαι μεσα στα μαυρα
τα χειλη συνεχεια τις ιδιες λεξεις τις ιδιες στροφες
τον ξερο αυτο το ψυθηρο απο τα χθες
πρωινα ξυπνηματα,ερωτες
η αγαπη μου στεκεται μπροσταρα
κοιταει μηπως και σηκωθω για δες
τι πιστη! Τι θαρρος!
λες και υπαρχω!

Εγω και εσυ γλυκεια μου αγαπη
γυναικα μου για παντα μου εδωσες πνοη
μου εδωσες ανασα!
μου εδωσες λυπες και χαρες
και παλι κοντα σου θαρθω
να ζησουμε εντονες στιγμες
οσο γελας εγω θα λαμπω
θα ερθει και παλι η στιγμη που διπλα σου θα μαι
μη γελιεσαι αγαπη μου μικρη δεν ειμαι εγω στο ταφο
οσο εσυ γελας γελαει η μικρουλα μου ψυχη!
οσο υπαρχεις θα υπαρχω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2008