Τα αισθήματα τα υπόλογα

Δημιουργός: gn-designer, Νίκος

Πείτε τα εσείς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα αισθήματα τα υπόλογα

Με τα χείλη μου σφιγμένα,γύριζα
Και βροχή πάνω στο χώμα, μύριζα
Και με μάτια δακρυσμένα,κοίταζα
Τη ζωή μας να περνάει, σύριζα...

Το μακρόσυρτο το δρόμο, έβλεπα
Και η καρδιά μου ξαφνικά, πύρινη λαίλαπα
Στον περαστικό τον κόσμο, γέλαγα
Και πνιγόμουν σε αλήθειας πέλαγα...

[B]Και έτσι η αγάπη μας τελείωνε με θυμό
σε ένα λεπτό, από το δρόμο στον γκρεμό
βουτιά σε θάλασσας μαύρα κοράλλια
λες και στο φως το δυνατό... πέφτει η ασφάλεια...
Και έτσι η αγάπη μας τελείωνε με ενοχές
σε μια βραδιά, ακάλυπτες μου επιταγές
εκεί που έμοιαζες γυναίκα εσύ μοιραία
στο θέατρό σου, πέφτει πάλι η αυλαία...[/B]

Και αν φτερά κατεβασμένα, χτένιζα
Και αν φουρτουνιασμένες θάλασσες, ατένιζα
Μία λεξη μες στο στόμα, ψέλλισα
Πως καμιά δεν θα θελήσω, όπως σε θέλησα...

Και η θάλασσα με κοίταζε και αγρίευε
Και μοναχικά καράβια τα κυρίευε
Και της φώναζα, χτυπιόμουν, πετροβόλαγα
Τα κύματα της και τα αισθήματα τα υπόλογα...

[B]Και έτσι η αγάπη μας τελείωνε με θυμό
σε ένα λεπτό, από το δρόμο στον γκρεμό
βουτιά σε θάλασσας μαύρα κοράλλια
λες και στο φως το δυνατό... πέφτει η ασφάλεια...
Και έτσι η αγάπη μας τελείωνε με ενοχές
σε μια βραδιά, ακάλυπτες μου επιταγές
εκεί που έμοιαζες γυναίκα εσύ μοιραία
στο θέατρό σου, πέφτει πάλι η αυλαία...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2008