Αισιοδοξία

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα ποτήρι, απαισιοδοξία έχω πιεί,
σπάω στα χέρια μου, πανάκριβο γυαλί,
κόβει δυο δάκτυλα, χαραγματιά βαθειά,
ρέει το αίμα, σαν ποτάμι στην καρδιά.

Πώς να γιατρέψω, αυτή την άχαρη πληγή,
μέχρι να έρθεις, ίσως να'χει γιατρευτεί,
απο τα χείλη σου, σαν δώσεις δυο φιλιά,
θα γίνουν φάρμακο, να νιώσω την χαρά.

Κέρνα με εσύ, ένα ποτήρι γιατρικό,
δως μου να πιώ, απ'των φιλιών σου τον ανθό,
κάθε μου πόνο, να ξεχάσω μονομιάς,
κι έτσι να ξέρω, πως στ'αλήθεια μ'αγαπάς.

Κοίτα με λίγο, την λαχτάρα σου να δω,
να βρώ κουράγιο, την ψυχή μου να σου πω,
κι όταν γεμίσω, το ποτήρι τ'αδειανό,
θέλω μαζί σου, την αισιοδοξία να γευτώ.

Να γίνουμε ένα, να απολαύσουμε μαζί,
κάθε γλυκειά στιγμή, που έχει η ζωή,
τα όνειρά μας, μαζί να κάνουμε πραγματικά,
κι όσα στερήθηκα, να γίνουν σήμερα αληθινά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2005