Έκπτωτη σαν άγγελος

Δημιουργός: outopios, Κωνσταντίνος

http://kostas-outopios.blogspot.com/

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεκίνησες ένα πρωί απ το χωριό σου μόνη
Έψαξες για την ζωή μα χάθηκαν οι δρόμοι.
Και έτσι χαμένη τα γιατί απάντηση ζητούσαν
Τα όνειρα σε μια βαλίτσα δεν χωρούσαν.

Άρχισες συμβιβασμούς και τα άφηνες απ έξω
Άδεια από όνειρα είπες δεν θα αντέξω.
Στο τέλος κίτρινη ζωή και λάθος η πορεία
Στα μάτια σου ανάμνηση θολή η επαρχία.

[I][B]Και Δε μιλάς, τα λόγια χάνουν την αξία
Δε κοιτάς, στα μάτια γκρίζα η ευτυχία.
Σε ένα σενάριο που πρώτη εσύ διαβάζεις
Στη πόλη αυτή μόνη σου βουλιάζεις.[/B][/I]

Ήθελες να αφήσεις την ζωή που σου χανε χαράξει
Αυτό που είχες στην ψυχή ήθελε να πετάξει.
Μα τα φτερά σου έσπασαν και έπεσες στο χώμα
Έκπτωτη σαν άγγελος σε λερωμένο στρώμα.

Σε αυτή την πόλη ο έρωτας την τιμή του έχει
Βλέπεις στο καθρέφτη σου και ένα δάκρυ τρέχει.
Κλαίς γιατί δεν ήθελες αυτή να ‘ναι η ζωή σου
Σε ξένα χάδια κι αγκαλιές άδειασες την ψυχή σου.

[I][B]Και Δε μιλάς, τα λόγια χάνουν την αξία
Δε κοιτάς, στα μάτια γκρίζα η ευτυχία.
Σε ένα σενάριο που πρώτη εσύ διαβάζεις
Στη πόλη αυτή μόνη σου βουλιάζεις.[/B][/I][B][B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2008