Οι δυο ιστορίες

Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου

Γραμμένο ένα φθινόπωρο αγάπης (όχι κατ΄ανάγκην ερωτικής),ατέρμονων αμφισβητήσεων,αποφάσεων και αμφιταλαντεύσεων...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αναρωτιέμαι αν ίσως είναι καιρός
να φθείρω λίγο τις φτέρνες μου στο δρόμο,
να βγω να φύγω όσο μακριά μπορώ
γιατί βαρέθηκα να ζω παρασιτικά
και να μου υπαγορεύουν το γέλιο μου
επιθυμίες τρίτων προσώπων και αγνώστων.
Πριν φύγω, θα σου πω δυο ιστορίες
τώρα που φθινοπώριασε γλυκά
και ο χειμώνας χρειάζεται εγγυήσεις για να ΄ρθει .
Ήτανε λέει μια φορά, μια ζωή
μη συνεργάσιμη και σεσημασμένη
που αγκαλιαζόταν με ευχάριστες νότες
και περνούσε τη θητεία της σ' ένα σπίτι μινιατούρα.
Είχε ένα σφικτό ελατήριο για να απογειώνεται,
μια γραφική αποβάθρα για περίπατο
και μερικές ενοχλητικές αποτυχίες
που την έκαναν να κατεβάζει κεφάλι.
Η ζωή αυτή κάποια μέρα βραχυκυκλώθηκε
και έπεσε κάτω σαν ανάξια κυβέρνηση
γιατί γλιστρούσαν απ΄ τα χέρια της κόκκοι άμμου
από κάποιο αλησμόνητο καλοκαίρι,
με τρίπτυχες εξόδους στα μπαρ, στη χαρά και στο τίποτα.
Έτσι μια μέρα, μπήκε κρυφά σε μια πιρόγα
χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν.
Έκανε κουπί και έφυγε πολύ μακριά,
ως εκεί που δεν φτάνει το μάτι
για να συναντήσει κάποιο άλλο καλοκαίρι,
ψάρια, κύματα και πολλά ταξίδια.
Να βρει έναν κόσμο για όλες τις εποχές
κι έναν κόσμο πιο λίγο φλύαρο
μα πιο πολύ δικό της, σε κάποιο ηλιοβασίλεμα.
Λοιπόν, δεν υπάρχει δεύτερη ιστορία.
Αρκέσου σ΄αυτήν κι ας σε ξεγέλασα
κάποτε ξεγελάσανε κι εμένα.

Αστυάνακτας .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2005