Θύμηση! Την Θύμηση

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

Αφιερωμενο σε μια Φίλη ,που "εφυγε" η μάνα της

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Ίσκιο τον ίσκιο
θύμηση τη θύμηση
Πορεύεται η σκέψη σου
Η ματιά σου στο κενό
αιχμάλωτη
το άπειρο ψηλαφώντας.
Αρνείσαι!
Να συνυπάρξεις με το τώρα.

Το χαμόγελο έσβυσε
τα χείλη σου,τα μάτια σου
σφραγίδα μελαγχολίας.
Πώς να σου πω
θα περάσει & αυτό
αφού ήρθε & πήρε την ζωή.
Ήταν η ίδια η Ζωή!
το υστερνό φιλί!
Η απουσία της
σε καθηλώνει
κάθε χαρά σκοτώνει.

Στη ρημαγμένη
πόλη του μυαλού
οι σκέψεις επαναστατούν
Υπάρχει σε μια διαίσθηση,
είναι μια άλλη αίσθηση;
μια ψευδαίσθηση;
ή επινόηση του νου
που ψάχνει ισορροπία
στην δίνη & στην τρικυμία.

Η χαρά & η γιορτή
ταξίδεψε, για άλλη γη.
Της Μοίρας ο άνεμος
σε χτύπησε σκληρά
Όλα τριγύρω σου μαβιά
Βαθιά σιωπή επικρατεί
& το κενό καραδοκεί.

Ο κόσμος σου έγινε μικρός
βαρύ τσιγάρο, καφές πικρός
Απουσία ,θλίψη
πίκρα & λύπη.
Από το σύμπαν σου,
Εκείνη! Λείπει!
Όλα ρημάδι & μοιρολόι
και ύστερα ….τι;
Μόνο, το αστέρι της θύμησης
να γράφει τροχιά στον ουρανό σου!

*** Γιωργος ***[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2008