Το δάκρυ

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=fuchsia][B] ΤΟ ΔΑΚΡΥ[/B]
[/color]
[color=purple][B]Το δάκρυ μου αυτό ήταν πολύ διαφορετικό
εκείνο το βροχερό κόκκινο δειλινό.
Έγινε μονομιάς ζωντανό,ποτάμι ορμητικό
και μπήκα σε βαρκούλα και ταξίδεψα σ'αυτό.
Πέρασα λίμνες, ωκεανούς
βρέθηκα σε απότομους γκρεμούς
δεν κοιμήθηκα απ΄τους αναστεναγμούς
και έκλαιγα όλο με λιγμούς.
Παρακαλούσα το φεγγάρι
να έρθει κάποιος να με πάρει.
Και τότε εκείνο ικέτευσε τη βροχή
να σταματήσει όλη τη νεροποντή
και να βρω ένα λιμάνι να γαληνέψει η ψυχή.

Βρέθηκα τότε ναυαγός και μοναχή
και άρχισε ένα δάκρυ ξανά απ'την αρχή
στο μάγουλό μου να κατρακυλεί.
Μα ήρθε ο αέρας ο βοριάς
σαν αγνό χάδι της μαμάς
και στέγνωσε τα δάκρυα μονομιάς.
Μα άρχισα τότε να κρυώνω
και απ'το κρύο να παγώνω
και τότε ο ήλιος ο ζεστός
σαν φίλος μου πιστός
με πήρε στα δυο του χέρια
και μ'ανέβασε στα αστέρια.

Το φεγγάρι τότε συνάντησα ξανά
εκείνο με βοήθησε όταν ήμουν στην ξενιτειά.
Με πήρε στην αγκαλιά και με νανούρισε
και τότε ξύπνησα απ'την γάτα που νιαούριζε.

Αχ,ψιψίνα μου γλυκειά
που έκανες πάλι ζαβολιά
ξύπνησα μόνη μου χωρίς αγκαλιά
και χάθηκαν όλα στα γκρίζα τα βουνά.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Το ποίημά μου είναι αλληγορικό.Τα συναισθήματα αληθινά του 2005.
Δεν με ξύπνησε καμιά γάτα,την ανέφερα για να υπάρξει ομοιοκαταληξία.[/color][/B]
[color=fuchsia][B]


Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2008