Ο κρίκος

Δημιουργός: Deva

Αθήνα, 27/11/2001. Sorry, το ξέρω πως δεν είναι ποίημα, αλλα ήθελα πολύ να το στείλω. Admin, αν υπαρχει πρόβλημα, ε, τι να κάνουμε, σβήστο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιοδικό στο ένα χέρι, στο άλλο το κινητό τηλέφωνο και τα τσιγάρα. Ένας γρήγορος έλεγχος για χαρτί υγείας. Όλα εντάξει. Μπήκε μέσα και κλείδωσε
την πόρτα πίσω του. Βιαστικά, έβγαλε την μπλούζα του -πάντα είχε μια εμμονή οτι θα μπορούσε να λερώσει το πίσω μέρος της μπλούζας του αν δεν την έβγαζε. Φαινόταν λογικό να μην υπάρχει τρόπος να συμβεί κατι τέτοιο, αλλα σίγουρα δεν θα ήθελε να το εξακριβωσει αυτό με τον 'δύσκολο' τρόπο-, μετά κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο του και κάθησε στη λεκάνη. Σάν βασιλιάς στον διαμαντοστόλιστο θρόνο του -ένοιωθε πολύ κοντά σε αυτο- άνοιξε το περιοδικό, βρήκε ένα θέμα που τον ενδιέφερε, άναψε τσιγάρο, και άφησε τον εαυτό του να χαλαρώσει και την εντερική του λειτουργία να πάρει το φυσικό της δρόμο. Ο Συγχρονισμός στην ιεροτελεστεία αυτή είναι πολύ σημαντικός. Δέν θα ήθελε να τελειώσει και να του έχει μείνει ακόμα ένα κομμάτι κειμένου που να μην έχει διαβάσει, πόσο μάλλον να τελειώσει το διάβασμα του και μετά να πρέπει να συνεχίσει χωρίς να έχει τίποτα να απασχολήσει το μυαλό του με αυτο.

Σκέφτηκε πόσες φορές έχει επαναλάβει αυτη τη διαδικασία ίδια και απαράλλαχτη. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε, κάτω απο οποιεσδήποτε συνθήκες. Θα μπορούσε να είναι στο γραφείο, στο σπίτι του, στο σπίτι κάποιου φίλου ή σε κάποια καφετέρια. Τίποτα σε αυτή τη διαδικασία δεν θα άλλαζε. Θα μπορούσε να έιναι σε ένα τρένο, σε ένα αεροπλάνο ή ένα πλοίο. Ίσως σε ένα πλοίο που θα τον οδηγούσε μετανάστη σε κάποια μακρινή χώρα. Πιθανά σε κάποιο στρατόπεδο, εκμεταλλευόμενος κρυφά το γεγονός οτι του ανατέθηκε να καθαρίζει την πολυτελή τουαλέτα του δοιηκητή του. Θα μπορούσε να είναι ένας πλούσιος τουρίστας σε κάποιο ακριβό ξενοδοχείο σε κάποιο τροπικό νήσι, ή ίσως κάποιος διάσημος μουσικός που έχει καθυστερήσει την εμφάνιση του στη σκήνη και στο ανυπόμονο πλήθος που τον περιμένει, για να ικανοποιήσει την ανάγκη του αυτη.

Θα μπορούσε να είναι σε κάποια χώρα που βομβαρδίζεται απο κάποια άλλη, έχοντας επίγνωση οτι ανα πάσα στιγμή το σπίτι του θα μπορούσε να ισοπεδωθεί χωρίς καμία προειδοποίηση. Θα μπορούσε να είναι στην πρόχειρη τουαλέτα ενός κινητού συνεργείου κατεδαφίσεων ή κάτοικος του σπιτιού που πρόκειται να κατεδαφιστεί απο αυτό, ένώ αυτός συνεχίζει την πράξη του αυτή ανυποψίαστος. Να είναι στην τουαλέτα ενός ουρανοξύστη στο Manhattan, λίγο πρίν αυτός δεχτεί μια τρομοκρατική επίθεση. Μαθητής στην τουαλέτα του σχολείου του, ενώ μέσα στην τάξη ο καθηγητής της άλγεβρας ανακοινώνει την εξεταστέα ύλη. Έφηβος που συλλογίζεται την χορεύτρια συμμαθήτρια του και ανακουφίζεται μονος του. Μεσήλικας που εκεί παθαίνει την πρώτη του καρδιακή προσβολή. Εγκέφαλος της μαφίας που δίνει εντολές στους μπράβους του απο το κινητό του τηλέφωνο, ή ένας απο αυτούς που αναγκάζεται να σηκωθεί όπως - όπως για να τις εκτελέσει. Θα μπορούσε να ήταν ο πρωθυπουργός. Ή ο πρόεδρος των ηνωμένων εθνών. Ή και απόλυτος μονάρχης της Γης. Του Σύμπαντος! Η πράξη αυτή θα έμενε πάντα ίδια!

Ένοιωσε την πίεση να τον έχει εγκαταλείψει. ʼφησε το περιοδικό -στο οποίο έτσι κι αλλιώς δέν μπόρεσε να συγκεντρωθεί-, έκοψε ενα κομμάτι χαρτί υγείας και σκουπίστηκε. Πάτησε το κουμπί στο πάνω μέρος της λεκάνης, και άκουσε το νερό να τρέχει. Έριξε μία γρήγορη ματιά στη λεκάνη και περπάτησε προς την πόρτα, μα λιγο πριν αγγίξει με τα χέρια του το κλειδί, κοντοστάθηκε, και ύστερα γύρισε και με σεβασμό και ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική, έσκυψε και έδωσε ένα φίλι στη λεκάνη: Αυτο τον παντοδύναμο κρίκο, που τόσο σφιχτά ενώνει ολόκληρη την ανθρωπότητα στην αγκαλιά του.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2005