Ανακοπή

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για κάποιον άγνωστο μαζεύω υποσχέσεις
Όσα δεν έζησα.. και λύπες και χαρές
Μα πως φοβάμαι ότι πάλι δεν θ' αντέξεις
Δειλά θα φύγεις.. και γεμάτος ενοχές…

Πού πήγαν, άραγε, τα θέλω των ανθρώπων
Τρέμει η ψυχή τους.. μήπως τύχει κι εκτεθούν
Σίδερο γίνετ' ο ιδρώτας τόσων κόπων
Χτίζονται μέσα στα κελιά τους και πενθούν…

Κλείνω τα μάτια μου κι αρχίζω να πετάω
Μπαίνω στα όνειρα που έβλεπα παιδί
Φεύγω για τ' άγνωστο που τόσο λαχταράω
Τί κι αν μεγάλωσα…θα μείνω ζωντανή!

Δεν σε χρειάζομαι.. μην έχεις αυταπάτες
Αγάπη είναι.. κι όχι ανάγκη θλιβερή
Γεννιούνται άνθρωποι με τις καρδιές γεμάτες
Κι όμως πεθαίνουν από μιαν ανακοπή!...

4-6/2/2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2005