Μετέωρο παράπονο

Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου

Τα μικρά και μεγάλα παράπονα που ΄΄σκαλώνουν΄΄ βαθιά στο μυαλό μας, δύσκολα φεύγουν πολλές φορές και συλλογίζεσαι συχνά:Να φύγω για να βρω την ησυχία μου ή μήπως να μείνω και να δώσω τόπο στην οργή;
Τί γίνεται όμως στις περιπτώσεις εκείνες που δεν είναι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπορεί να πιω τσιγάρα ατέλειωτα
να μυρίζω απ' εκείνο το καμένο σκοινί
που το ΄χουν για να δένουν τις καμήλες.
Αν μου χρέωναν ένα όπλο
σίγουρα θα το κρατούσα παραπόδα.
Η γρια-μάντισσα η φαφούτα
είπε πως έχουμε ακόμα καιρό
μα γέμισε ο τόπος γεμιστήρες, ξιφολόγχες και δίποδες
γιατί δεν φεύγουμε από ΄δω;
Γέμισε ο τόπος λάβαρα και ροκανίδια,
δεν ήταν λύση να γίνω καπουτσίνος…
Αύριο, θα με διαπομπέψουν στο μεϊντάνι
κι όσες δυναστείες κι αν μαζευτούν θα φύγω,
τώρα το θέλω κι εγώ…
Στην αρχή, θα δουλέψω σε κάποιο βενζινάδικο
θα πάρω σβάρνα τα βουνά,
θα φτιάξω ένα καλύβι, ένα μικρο κήπο με γιασεμιά
κι ένα μικρό κοτέτσι.
Χωρίς τη βοήθεια κανενός
όταν θα βρω καιρό θα ξεψυχίσω
και θα ΄χω σύντροφο το Θεό.


Αστυάνακτας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2005