Νικήθηκα

Δημιουργός: MARGARITA

απόσπασμα....καλημέρα αγάπες μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Νικήθηκα και είχε μια πίκρα γλυκιά η ήττα. Χρειάσθηκε ένα άγγιγμα σου
για να με διαψεύσει. Εμένα! Που τελευταία φορά σε σένα θα ξομολογηθώ.
Και τούτο γιατί περίσσιο θάρρος έχω και δεν μ αρέσει να χρωστώ.

Αποκοιμήθηκα και σ αναζήτησα. Και ήταν ονειρικό και αληθινά αισθησιακό.
Γεύθηκα την κάθε του στιγμή. Δεν στο χρεώνω. Είναι δικό μου.
Απλά το καταθέτω γιατί ήσουνα και εσύ εκεί.

Εμπιστεύθηκα την ζωή μου στα χέρια σου και άφησες την ψυχή μου να ακροβατεί
στα δάχτυλα σου που δεν τα είχε δει που δεν τα είχε αγγίξει.
Την άφησες να ακροβατεί στα δάχτυλα σου, την ψυχή μου, που το κουκούλι της
είχα χαλκεύσει από δύναμη και συγκινήσεις.
Και πίστευα πως ήταν απυρόβλητη. Την άφησες να κινδυνέψει. Και δεν κατάλαβα
πως το κατάφερες! Ίσως αν ήταν παραμύθι να μ άρεσε να μπορείς.
Να ήθελα να μπορείς. Όμως δεν είναι. Μην απορείς.

Νικήθηκα από μένα και έχει πίκρα γλυκιά η ήττα. Δική μου η ερμηνεία.
Χωρίς γιατί! Αφέντες δεν συνηθίζω να προσκυνώ ακόμη και αν με πάθος ερωτευτώ.
Ούτε να τους ορίζω συνηθίζω. Ούτε να με ορίζουν για να με ξαναβρώ.

Και θα με ξαναβρώ. Εμένα! Που από παιδί ζωγράφιζα τις λέξεις στο χαρτί.
Τον έρωτα με χρώμα πορφυρό και την αγάπη του ουρανού το γαλανό,
θάλασσα ανταριασμένη τον θυμό μου και το όνομα μου της μαργαρίτας χρώμα.

Εσένα για ένα ικετεύω. Δίδαξε με να πάψω να σε λατρεύω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2008