Υφάδι

Δημιουργός: Deva

Αθήνα, 29/12/2004. Τι μ'έχει πιάσει γαμώτο αυτό τον καιρό; Το επόμενο θα είναι στα "κοινωνικά και πολιτικά", ετσι για αποτοξίνωση :) (καλά, δεν νομίζω :) )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μιά στιγμή που σ' ονειρεύτηκα τελειώνει
Συνήθεια: Καρτερώ τις άλλες που θα 'ρθούν
Χάνεται - πια τέτοιες στιγμές αφήνω να χαθούν
άλλες θα 'ρθούν
-ακόμα κι άμα τώρα αυτή σαν χιόνι λιώνει-

Αστείο πώς όλα ξεκινάν με κάποιο τέλος
άπνοη σπίθα που φουντώνει την αρχή
κλείνω τα μάτια - το μετείκασμα διαρκεί
Αυτό μου αρκεί
-αν και η καρδιά μου νιώθει πιά σαν ξένο μέλος-

Ξύλινες λέξεις που παλεύουν να χαράξουν
μιά που μου άφησες αέρινη οπτασία
να αποτινάξουν τη γνωστή διαδικασία - ξύλινες λέξεις

Σαν μια ματιά εξαντλημένης αδειοσύνης
βαθύ σημάδι μιάς στιγμής, σε νιώθω ακόμα
Η μυρωδιά σου - ίχνη γεύσης σου στο στόμα - βαθύ σημάδι

---

Έλα να μου χαράξεις άσβεστο σημάδι
κοντά σου ο χωροχρόνος πάλλεται και σπάει
Θαμπάδα. Ιστός που μόνο εσύ μπορείς να πλέξεις
-ο ρόλος ο δικός μου φτάνει ως κάποιο χάδι-
ειναι η σειρά σου να παλέψεις με τις λέξεις:
Πέτα όποια αίσθηση ειν' μικρή και δε σου πάει.

Ο κυνικός μου εαυτός με σταματάει:
Θα ύφαινα λέξεις να στολίζουν το σκοτάδι,
να καθρεφτίζουν κάθε υφή της ύπαρξης σου
μα όλα τα λόγια τα μολύνει κάποιο ψέμα
και πρέπει να 'χει μόνο αλήθεια αυτό το υφάδι.

Να σου φωνάξω πως μπορώ να ζώ για σένα,
ή πως τα βράδια τα όνειρα έχουν τη μορφή σου;
Πάρε και κανε αυτή την ιστορία δική σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2005