Ο Στρατηλάτης

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Τα λυρικά,δεν τα μπορώ,με κάνουν και δακρύζω.γιαυτό, σατιρο-επικό,απόψε σας χαρίζω.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ

Ο στρατηγός,πάνω στο άτι του,στητός,
με κιάλι,τους απέναντι,κοιτάζει.
Κρύος, τον έλουσε,στη θέα τους,ιδρώς,
αφήνιασε το άτι και... καλπάζει.

Βλέπουν οι άλλοι,πως ορμά ο αρχηγός,
κι ακολουθούνε από πίσω [τέτοια βόδια].
Απο το ξάφνιασμα,τρομάζει ο εχθρός.
Γίνεται σύγχυση...και τό 'βαλαν στα πόδια!

Aρχίζει ν' απορεί ο στρατηγός.
Τί έκαμε το άτι να..."πετάξει";
Κοιτά κλεφτά,και τι να ΄δει...ήταν "ογρός"!
Και πήγε στη σκηνή του..για ν' αλλάξει.

Χαρούμεν' απορούν οι νικητές.
Πως πάθαν' οι εχθροί τους τέτοια νίλα;
Το άλογο σωπαίνει,δε μιλεί.
Αν μίλαγε,θα έλεγε: Κατρίλα!
Ποιοί κόπανοι,σε κάμαν στρατηγό!
Επάνω μου,γιατί να τ΄ αμολήσεις;
Κουκούτσι δεν σου έμεινε νιονιό.
Δεν βρήκες..που αλλού να κατουρήσεις;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2008