Η μαγεμένη πυξίδα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...η συνέχεια του προηγούμενου!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατώ, στα δάκτυλά μου, μικρή πυξίδα,
μα η βελόνα της, δεν δείχνει τον Βορριά.
Ακούγεται απο βιολί, γλυκειά μελωδία,
που τη βελόνα, της πυξίδας μου κουνά.

Ποιά μουσική, να διαθέτει τόση μαγεία,
που να μπερδεύει, τους νόμους της φυσικής,
και να μαγεύει, με τέτοιο πάθος και μαεστρία,
σπάζοντας έτσι, κάθε κανόνα της λογικής?

Κοιτάζω γύρω μου, ψάχνοντας λες την ουσία,
και την πηγή, αυτού του ήχου, απο βιολί.
Κάπου απέναντι, μ'ένα δοξάρι, μία κυρία,
θαρρείς, ταράζει της ψυχής μου, κάθε χορδή.

Νιώθω δυο δάκρυα, να φεύγουν απο τα μάτια,
η μουσική που ακούω, μοιάζει μάλλον λυπητερή.
Πόση συγκίνηση, μπορεί να φέρει μία μπαλάντα,
απο μια πανέμορφη και τόσο ευαίσθητη ψυχή?

Εδώ η έρμη μου, η πυξίδα, σαν μαγεμένη,
δεν τα κατάφερε, να αντισταθεί στον πειρασμό.
Πώς να μπορέσω, άραγε εγώ, να αντιδράσω,
να μην διστάσω, σ' αυτόν τον ήχο τον θεικό?

Είμαστε όλοι, σαν μια πυξίδα, μαγνητισμένη,
που'χει χαλάσει, και δεν μας δείχνει τον Βορρά.
Μας παρασύρει, μια μελωδία, γλυκά παιγμένη,
και η βελόνα, δείχνει το δρόμο, που θέλει η καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2005