Αλκυόνα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' αγάπησα μα η αγάπη μου φαίνεται ήταν λίγη
γι' αυτό μου πέταξες μακριά με πίκρα Αλκυόνας
και τώρα μόνο απόμεινε ένα κορμί να σμίγει
την άνοιξη σου στο όνειρο, σε διάλειμμα χειμώνα.

Κι εσύ εκεί ανέμελη ντυμένη μες την ώχρα
να σου τρυγάει το φιλί του Ύπνου ο αδερφός
άπληστα. Όπως εγώ πολλές φορές έκανα πρώτα
προτού σε μάχη άνιση νικήσει ο καιρός.

Μα εμάς ο πιο ανθεκτικός σάρκας ομφάλιος λώρος
μας δένει, και ας είσαι πια βασίλισσα στη νύχτα
έρχεσαι μέσα στ' όνειρο, που πάντα υπάρχει χώρος
για σένα. Την απόσταση πως την αντέχεις; ξύπνα!

Σ' αγάπησα μα φαίνεται η αγάπη μου ήταν λίγη
γι' αυτό πουλί εγίνηκες μακριά κι εμίσεψές μου
και τώρα που το σώμα σου φριχτή δροσιά τυλίγει
λίγη από τη ζέστη μου πάρε, και μίλησέ μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2005