Αφιερωση

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και πως να μην σε θυμηθώ
Την ώρα τούτη που το τέλος πλησιάζει
Κι αν ήθελα να σε ξεχάσω με τρομάζει
Το αίμα που στάζει για σένα απ’την καρδιά μου θολό

Για να σκεπάσει τη φλόγα της νιότης μου παντοτινά
Για να σκεπάσει εκείνες τις χρυσές μου ελπίδες
Εκείνο το φέγγος που συντριβάνιζε απ’τα μάτια που δεν είδες
Όσο κι αν ήθελα δεν θα μπορούσα να χαθώ σιωπηλά

Κι αν ήθελα να μήν έχω μνήμη μήτε φωνή
Κι αν ήθελα να γίνω ένα γερόντιο που κουράστηκε πιά
Που δεν τολμά να κοιτάξει πίσω,γιατί δεν θέλει να πάει μπροστά
Δεν θα μ’άφηνε τούτη η αγάπη μήτε στιγμή

Κι πως ετούτη την ώρα να μην σε θυμηθώ
Να μην ξανατραγουδήσω ένα τραγούδι που ανεβαίνει
Τραγούδι του Λόρκα,του Ελύτη που δεν πεθαίνει
Μαζί με το δικό μου τραγούδι το φτωχό

Πως να μην τραγουδήσω ένα τραγούδι τώρα
Τραγούδι για το γεφύρι που δένει τους τάφους με τις πηγές
Μιάς νιότης σαν τη δική σου που δεν σβήνει ποτές
Πως να μην τραγουδήσω τραγούδι ελληνικό ετούτη την ώρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2008