ήταν σεπτέμβρης

Δημιουργός: ΘΙΣΒΗ, ΜΑΙΡΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Σεπτέμβρης του πόνου..του φθόνου, του άδικου κόσμου πατέρας
τους μήνες μετράω εντός μου...ζηγώνω το στόχο μιας σφαίρας
φιλότημα ηχούσαν τα λόγια , μα δίχως ψυχή τα σταμνιά τους
στα πύρινα εκείνα μετόχια...κι ' εγώ μια ουλή...μια νυχιά τους

περίμεναν έτη κι αιώνες ,γλυκιά προσμονή των φυγάδων
ενδότερα κι άγριες κρυψώνες...ν 'ανάβουν το φώς των λαμπάδων
στη σύναξη αυτή του ερέβους, παιδιά μαλωμένα...κοπιάστε!
προγόνοι ενος άθλιου γένους....οξύ μεσ 'στο αίμα μου στάξτε!

Σεπτέμβρης θέ να 'ταν και τότε...γερνούσαν τα μάτια κλειστά
ανυπόταχτε, πάνσοφε πόθε...το κατέχεις το ψέμα καλά!
μή φαντάζεις σαν όαση αγάπη ,μή μαζεύεις σαρκία αδειανά
μενταγιόν έχω φτιάξει απο δάκρυ...βλέμμα άυλο...χρόνια νεκρά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2008