Χαρταετός

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαρταετός σηκώθηκε με του βοριά το χέρι
το σπάγκο του ξετύλιγα στου χρόνου τη πορεία
χαρταετός ειν’ η ζωή , χρωματιστό αστέρι
στιγμές να την υψώνουνε σ’ ονείρων εξορία

και το σκοινί όλο μάκραινε , ατέλειωτο να μοιάζει
τα χρώματα όλο ψήλωναν , εγώ να μεγαλώνω
πότε με τα πολλά μποφόρ παλάμες να χαράζει
στης νηνεμίας άλλοτε καμπές να χαλαρώνω

χαρταετός να κολυμπά ‘κει στ’ ουρανού το θαλασσί
κι άλλο αφήνω το σκοινί , χορεύει η καλούμπα
τα μάτια να κοιτούν ψηλά , λάμπουν στης νιότης το κρασί
της αυταπάτης εραστές , των πτήσεων η λούμπα

τι κι αν τα ζύγια είχα σωστά , δεν γλίτωσα μπερδέματα
άνεμος έγιν’ έρωτας τραγούδι της Σειρήνας
σε ηλεκτροφόρες αγκαλιές μ’ οδήγησαν τα ρεύματα
τα χέρια τους με άλλαζαν: Ζητιάνος και Μαικήνας

κι όλο αφήνω το σκοινί , του ουρανού είναι νόμος
η άκρη του ελεύθερη στο χώμα να προσμένει
από τα χέρια μου περνάει κι όλο πετάει ο δρόμος
καμπύλη της υπερβολής , στο άγνωστο πηγαίνει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2008