Κυτίο παρελκομένων στεναγμών

Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου

Κάποτε μια Στέλλα είχε πολλή επιμονή αλλά και μια Ύαινα είχε πολλή επιμονή.Μετά η Στέλλα έγινε Ύαινα που έδενε τα κορδόνια της όπως ήθελε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι μια λυσσασμένη ύαινα
σ' ένα κίτιο παρελκομένων στεναγμών
που αραδιάζει σ' ένα σύννεφο
απάνεμο κλαψούρισμα
όταν τα φώτα σβήνουν.
Μια ύαινα που όλο τρεκλίζει
όταν της κόβουν την τροφή
κι όταν τα μάτια των περαστικών βουρκώνουν
αλήθεια είναι λίγο το δάκρυ
οι δρόμοι μένουν ορφανοί,
διόλου ευκαταφρόνητα πονάς.
Στέλλα με τα παράξενα
αν αγαπάς αληθινά
δέσε τα κορδόνια στα παπούτσια σου ανάποδα
δεν πάει αρκετός καιρός
που 'χες ομονοήσει.
Ύαινα σκάσε πια κι εσύ
βαριέμαι τους παγανισμούς
μ' έχεις μουρλάνει τρεκλίζοντας.

Αστυάνακτας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2005